Zorgen, zorgen, zorgen..

Ging het na onze vakantie toch een aantal weken erg goed, en had ik overal het volste vertrouwen in, de laatste week was dat weer even anders...

een drupje bloed op een toiletpapiertje.. Geen idee waarvan en ik reageerde ook vrij kalm.. Vk gebeld voor overleg maar ik hoefde niet langs te komen.. Verder ook nergens last van en het was echt eenmalig een drupje...

en dan de afgelopen dagen... Ons normaal zo drukke meisje was op eens een stuk rustiger, voor mijn gevoel... Ik voelde haar wel, maar het leek echt minder dan anders.. Twee dagen volgehouden en vandaag stond ik dan echt als een hoopje ellende in de keuken.. Manlief toch maar de verloskundige gebeld en jawel, we moesten direct langskomen..

aan de ctg.. Ruim een half uur naar haar mooie hartje mogen luisteren en uiteraard bewoog ze weer volop... Daarna nog een echo en wat blijkt, gup ligt met haar gezicht naar mijn rug gedraaid en schopt ook die kant op... Dat voel je dus niet.. En dan ligt madam ook nog eens dwars.. Hoofd rechts boven, billen links midden... Schatje.. 

Nou, mams weer (tijdelijk) gerustgesteld op weg naar huis.. Wat zal ik blij zijn als Uk er in december gezond en wel is...