Bevallen!!!
38 weken & 1 dag zwanger, 26 juli 2009:
Mijn vriend, zijn neefje, nog een vriend en ik kwamen net terug van vrienden; het was erg laat en we waren doodmoe! We reden over de snelweg terug naar huis. Ik grapte eerder die dag nog met ze dat het hilarisch zou wezen als mijn water in de auto zou breken! Bijna thuis aangekomen braken mijn vliezen inderdaad in de auto...!!
Dit was om 01.00 uur. Het neefje van mijn vriend reed en ik zat ernaast. De rest sliep achterin. Ik viel ook half in slaap van vermoeidheid.
Ineens voelde ik iets warms lopen... Ik dacht: 'Wow, dat is wel erg veel afscheiding'. Een paar seconden later voelde ik alweer iets warms lopen... Hmm, vreemd.. Maar ik zei niks. Tot ik weer wat warms voelde lopen en dit keer was het iets meer. Ik zei heel voorzichtig tegen het neefje van mijn vriend: 'Euhmmm, niet schrikken he, maar ik voel water lopen....'
Nou, iedereen was direct klaarwakker! Hij stopte snel langs de snelweg. Ik stapte snel uit en jaaaa hoor, daar verloor ik weer heel veel water mijn hele kont was nat.
We waren gelukkig al bijna thuis dus we zijn snel door geraced.
Thuis aangekomen meteen de bedklossen gedaan (zijn neefje haalde thuis snel 4 bierkratten op) en alles klaargelegd voor de thuisbevalling! Ik had de dag ervoor een kraampakket gehaald...wat een timing!
Ja meiden, ik had nog echt niet alles klaar voor de baby!
Mijn bevalling begon om 03.00 uur DIRECT met een weeenstorm met weeen om de 3 minuten. Ik heb het direct getimed en kon niet geloven dat er zo weinig tijd tussen de weeen zat! Leuk om er zo ingegooid te worden.. De weeen waren ook nog eens meteen erg sterk. En toch hebben we niet meteen de VK gebeld. Ik probeerde de weeen zittend, staand en liggend op te vangen.. Niet veel later heb ik mijn vriend de opdracht gegeven de VK te bellen want ik kon nu echt niet meer praten tijdens de weeen en opvangen ging heel moeilijk! De VK was er binnen een uur en heeft mij geobserveerd en geholpen met puffen. Ik trok het niet meer van de pijn want nu zat er maar ongeveer 20 seconden tussen de weeen. Ik kon op deze manier onmogelijk even bijkomen......
Mijn bevalling begon om 03.00 uur DIRECT met een weeenstorm met weeen om de 3 minuten. Ik heb het direct getimed en kon niet geloven dat er zo weinig tijd tussen de weeen zat! Leuk om er zo ingegooid te worden.. De weeen waren ook nog eens meteen erg sterk. En toch hebben we niet meteen de VK gebeld. Ik probeerde de weeen zittend, staand en liggend op te vangen.. Niet veel later heb ik mijn vriend de opdracht gegeven de VK te bellen want ik kon nu echt niet meer praten tijdens de weeen en opvangen ging heel moeilijk! De VK was er binnen een uur en heeft mij geobserveerd en geholpen met puffen. Ik trok het niet meer van de pijn want nu zat er maar ongeveer 20 seconden tussen de weeen. Ik kon op deze manier onmogelijk even bijkomen......
Om 05.30 uur ging mijn VK mij toucheren. Ik had in 2,5 uurtjes al 6 cm. ontsluiting. Wowww! Ze riep meteen dat het wel ongelooflijk snel ging en mijn vriend moest haar direct helpen met het klaarzetten van alle spullen voor de thuisbevalling. Ondertussen werden mijn weeen nog heftiger en ik heb echt gehuild van de pijn. Puffen deed ik ook niet meer, het lukte me gewoon niet meer van de pijn en het hielp me geen reet...!!! Ik kon niks meer behalve met mijn handen tegen de muur leunen en huilen..en wachten tot elke wee overging. Ik voelde ook al een pijnlijke druk bij elke wee (de meest pijnlijke deel van de bevalling, de overgangsfase).
Om 07.40 uur uur had ik persweeen. De VK toucheerde me nogmaals en ik had al 10 cm. ontsluiting! Kan het nog sneller?!
Ik werd op bed gehesen door mijn vriend en VK want ik lag voor het bed op handen en knieen, huilend de weeen 'op te vangen'. Ik had het snikheet en trok nog snel mijn slaapjurk uit die ik speciaal voor de bevalling had gekocht. Ik droeg alleen nog mijn witte gebreide sokken. Niet precies hoe ik het me had voorgesteld, haha.
De eerste persweeen vond ik pijnlijk. Ik voelde de baby omlaag komen en dit deed zo een pijn aan mijn onderrug. Ik riep huilend: 'ik wil liggen, haal die kussens weg, het doet pijnnnn!'
Tijdens het persen scheen het hoofdje al goed zichtbaar te zijn, maar ik voelde er niks van. Ik hoorde nog wel de VK zeggen dat de baby veel haar had! De VK ging naar het hartslagje van de baby luisteren en deze was beangstigend laag....ik zag dat ze schrok. Er was sprake van foetale nood!!! Ze riep dat ze nu moest ingrijpen en pakte snel haar schaar: ik zou ingeknipt worden!
Ik voelde wel iets door mijn vlees gaan, maar het deed me geen pijn omdat ze me knipte tijdens een goede perswee.
Na de knip ging het snel. Bij de laatste perswee glibberde ze zo naar buiten, het deed me echt geen pijn. Het voelde zo gek om mijn baby naar buiten te voelen komen. Ergens vind ik het jammer dat ik dat niet gezien heb.
Het persen duurde dus 23 minuten. Zonder de knip zou het volgens de VK 15 minuten langer geduurd hebben. Ik heb 450 ml. bloed verloren bij de uitdrijving.
Om 08.03 uur is onze dochter Yasemin geboren. Ze woog 2840 gram en 48 cm. lang! :)
reacties (0)