Nieuwe jaar nieuwe kans (afvallen poging 2.0 hoop op natuurlijke zwangerschap)

nieuwe jaar en hopelijk een jaar met mooie kansen.

ik schreef in mijn vorige blog al hoe erg ik struggelde met het gewichtsverlies.

ik was rond begin december 6 kilo afgevallen maar helaas kwam ik er 2 kilo door de december maand weer bij aan.

2-1-16 gestart met het dieet wat ik toen ook volgde en sta er dit x 100% achter (het gevoel dat het me echt gaat lukken had ik nog niet eerder gehad)

ik woog in de ochtend op zaterdag 2-1-16 104.3 kilo en tot mijn verbazing zag ik vanmorgen het getal 101.9 kilo :-D wow dat heb ik na mijn bevalling echt niet eerder gewogen! dus dat is de eerste overwinning van dit jaar onder de 102 kilo komen! als het dit tempo aanhoud dan gaat het mij zeker lukken. tuurlijk elk begin gaat het snel maar ik verlies ook echt cm en het motiveerd me wel om het ook goed vol te houden!

ik pak op me werk de trap en ik loop naar het winkelcentrum als ik iets moet halen.

morgen voor het eerst sinds tijden uit mijn werk weer sporten.

de bedoeling is dat ik dinsdag en vrijdag ga sporten en maandag en woensdag een wandeling ga maken  (ook als het regent )

zou het mij lukken om over 2 weken onder de 100 kilo te zijn?

mijn laatste gewicht was voor mijn zwangerschap 98 kilo en dat is dan nu ook mijn 2e doel om te halen! maar als ik zo'n instelling heb als nu moet dit geen probleem gaan zijn :-)

ik wil gewoon echt graag een 2e kindje en hoop einde van dit jaar mijn gezonde gewicht te kunnen halen.

ik wil gewoon niet meer dat gezeur horen over mijn overgewicht in mijn zwangerschap en de gevolgen enz.

wat vele mensen niet begrijpen is dat juist die nare opmerkingen er voor zorgen dat iemand zich nog rotter gaat voelen en nog meer zich terug trekt en in sommige gevallen slecht gaan eten.

misschien bedoelen ze het goed maar het komt niet goed aan en werk juist averechts met wat die gene wil bereiken.

in mijn zwangerschap zijn er best veel opmerkingen gekomen niet alleen vanuit artsen maar ook vanuit de omgeving en ik voelde me zo klote dat ik me terug trok en niks meer drufde te doen.

tot gevolg ik durfde niet meer naar de sportschool of te wandelen want wat zouden de voorbijgangers wel niet denken: heb je weer zon dikkert die probeerd af te vallen.

tuurlijk het is waar maar omdat het waar is wil het niet zo zijn dat het minder pijn doet om na gekeken te worden!

ik heb nu een instelling van : krijg de t... ik doe wat ik wil en op dit moment wil ik weer lekker in mijn vel zitten.

zou ik het vol houden?

zou het mij lukken om mijn doel te halen?

word vervolgt ;-)