Boos en verdrietig op het ziekenhuis en werkgever

nou gisteren testdag 2.... 100% zeker koemelk! 10:20 flesje an 90 weigeren 50 laten staan zwaar overstuur... en ja hoor hij is de hele dag/nacht/ochtend over zijn zeik geweest en ontroostbaar verdrietig en duidelijk pijn..

echt ik ben kapot en boos en daar door natuurlijk ook zelf huilerig.

arm kind kan er niks aan doen en ja mama kan alleen maar met het wiegen en troosten.

ik  ben ook echt boos! boos op mijn werk boos op het ziekenhuis en boos op de gene die deze test heeft verzonnen!

werk is het volgende:

ik ben nooit ziek, doe altijd mijn werk ben altijd vrolijk en aanwezig!

mijn beoordelingen en functionerings gesprekken laten zien hoe blij ze met mijn zijn en krijg zelf een bonus voor mijn werkinzet.

vervolgens bel ik vanochtend op met de melding dat ik thuis moet blijven en dat ik onmogelijk mijn kindje weg kan brengen in deze toestand....

krijg ik me toch een preek van iemand waar ik juist van had verwacht dat die hier wel begrip voor zou hebben... het volgende werd mij gemeld: vandaag kost het je een vrijedag en de rest van je werk dagen MOET je oppas regelen want ja ik als werkgever word er niet blij van als je niet kan komen werken als ik al met een krappe bezetting zit... vandaag zou geen probleem zijn maar donderdag of vrijdag moet je wat regelen!

ik begrijp dat je thuis wil blijven als je kindje ziek is maar ik meld dit aan iedereen met kinderen: je moet oppas regelen.

ik werd zo boos dat ik moest huilen waarop ze zegt: dan moet je niet gaan huilen! ik leg haar nog uit wat er gebeurt is dat hij getest is dat mijn man en moeder ook 100% zeker zijn dat hij koemelk heeft gehad waar op ik haar dus weer moet uitleggen wat een dubbel blinde provocatie test is.....

echt ik ben zo boos! want waar het eigenlijk op neer komt is dat mijn baby van 6 maanden in zijn situatie die de boel bij elkaar gilt en schreeuwd van de pijn dit moet doen bij opa en oma.....

is het een kindje van 5 die koorts heeft en niet lekker is dan begrijp ik dat wel maar deze baby van 6 maanden kan niet zeggen dat hij pijn in zijn buikje heeft en je kan hem niet uitleggen dat dit vanzelf over gaat en dat hij maar lekker op de bank moet liggen met wat dekentjes over zich heen moet kijken naar en tekenfilm! 

ik ben zo teleurgesteld en ik weet gewoon dat als ik donderdag op mijn werk kom dat dit gesprek nog voort woord gezet en dat ze mij gaat vertellen hoe hun regels zijn!

nou ik weet het goed gemaakt: als dit ooit weer gebeurt en ik kom in zon situatie dat mijn kindje onmogelijk naar de opvang of opa en oma kan: Dan ben ik ziek!

ZEEEER teleurgesteld ben ik in mijn werk! en nee dit geeft geen motivatie om zo hard me best nog te doen voor mijn werk.

ik begrijp dat er regels moeten zijn en ik begrijp dat mensen misbruik kunnen maken van de ziekte van hun kindje maar als je altijd zo opgehemeld word ik je beoordelingen enz en je werkgever altijd zo veel aan je hebt en ze al weten dat je nooit ziek bent enz dan was deze melding nu echt onnodig!

buiten dat om je legt uit wat er aan de hand is en dan krijgt je zon preek wat je er op dat moment gewoon echt niet bij kan hebben!

echt verdrietig en boos!