zo vandaag dan eindelijk het hartje gehoort moest natuurlijk huilen want wat is dat geluid mooi en bijzonder!
we kregen een gesprek met de verpleegkundige en zij heeft ons veel info gegeven enz ook wat van mijn vragen beantwoord!
toen ze wilde gaan luisteren naar het hartje kreeg ze het hartje niet te horen.
ik natuurlijk gelijk in de stress want hoe kan het dat ze rond deze tijd nog geen hartje te horen krijgen?
wel kon ze de navelstreng horen dat is een ander geluid.
maar toch wilde ze me zekerheid geven en vroeg aan de verlosafdeling of zij tijd hadden om een echo te maken want de echoscopiste waren heel druk.
ze hoefte het niet eens te vragen want de mevr die op de verlosafdeling zat bood het gelijk aan.
wij naar de verloskamer en het was duidelijk dat we niet meer hoefde te kiezen waar we wilde bevallen.
de kamer straalde rust uit en was lekker groot waardoor je niet het gevoel hebt dat je opgesloten zit.
ze gingen even kijken met de echo en meteen was er een duidelijk hartje te zien.
het blijkt dat het kindje toch anders ligt dan verwacht en omdat ze dit nu wisten bood ze aan om toch even te kijken of ze het nu daarom wel konden vinden.
meteen bij de eerste aanraking konden we het hartje horen kloppen, luid en duidelijk.
tranen kwamen natuurlijk al snel zo gek dat het horen van het hartje meer indruk maakt dan het zien van beelden...
ik durfde niet te vragen of ze ook nog het geslacht wilde bekijken want vond het al super dat ze even gingen kijken.
29-7 moet ik terug naar het ziekenhuis voor de 20 wkn echo dit doen ze rond de 19 wkn 3dgn bij mij.
dan krijgen we te horen wat het word.
zo apart ik betrap me er op dat ik steeds vaker zij zeg dan hij en elke keer als ik zij zegt zegt mijn man er achter aan hij :-)
op het moment ben ik weer opgelucht dat het hartje ook duidelijk en goed klopt en ben weer even in de wolken.
nu nog 3 wkn wachten tot we eindelijk weten wat het word :-)
reacties (0)