Ik ga nou eens niet schrijven hoe snel de tijd gaat en hoe onwerkelijk het idee voor mij is dat er straks een hummeltje bij ons woont.. óns hummeltje... Nee, dat heb ik al vaak genoeg geschreven...
Vandaag hoorde ik dat mijn (grote) nichtje vandaag bevallen is van haar zoontje (3de kindje). Ze was pas 4 maart uitgerekend dus ze was pas (bijna) 32 weken, 1800 gram.. Pfff, da's schrikken zeg maar alles lijkt vooralsnog heel erg goed te gaan. Hij begon al gelijk te brullen toen 'ie geboren was. Hij zal nog wel even in het ziekenhuis moeten blijven maar alles komt goed.
Verder ben ik vandaag nog naar de verloskundige geweest. Alles goed (ondanks al mijn angsten). Hij is alleen nog niet ingedaald en dat zou vervelend kunnen zijn mocht 'het' nu gebeuren.. We zien het wel.Wat mij betreft komt 'ie toch niet voor februari dus we hebben nog wel even.
Eigenlijk vanaf deze week écht verlof (hiervoor wel 3 weken vakantie gehad) maar ik was gisteren nog de hele dag op mijn werk (lekker begin van je verlof he?!). Vandaag echt vrij, lekker even de stad in, beetje shoppen.. Nou ben ik niet zo'n stadter maar ik wilde er wel even uit. Het voelt wel een beetje als spijbelen hoor. Ik heb geen vakantie en ik voel me nog veel te goed en mobiel om niet meer te werken. Nou zou ik ook geen hele dagen meer willen werken hoor, dat vond ik de laatste weken voor mijn verlof ook best zwaar.
Morgen toch maar een beetje huismussen. Babykamertje op orde brengen, vluchttas klaar zetten (je weet maar nooit; misschien komt het ineens), envelopjes schrijven... Is ook wel lekker.. of ga ik toch nog eventjes shoppen bij de IKEA? ;-)
reacties (0)