Blues...

Niets mis met ons kindje hoor maar mammie-to-be heeft de blues...

Ik wil het even van me af schrijven want ik zit hier helemaal alleen en heb niemand om tegen aan te kruipen..

Stom stom stom... Ik ben echt veel te laat met alles! Vorige keer had ik nog wel hoop dat alles op z'n plekje zou komen en dat is vast nog wel zo maar ik kan het allemaal even niet meer op een rijtje krijgen..

Vandaag (nog minder dan 6 weken tot de uitgerekende datum) wéér voor een kinderwagen gaan kijken; levertijd ruim 6 weken; te laat dus.. Mijn man is lekker een weekje weg (skien en ik mis hem enorm!!) en ik moet allemaal beslissingen maken.. Ik heb er helemaal de moed niet voor... Iedereen maar 'zeuren' dat ik te laat ben, en ik ben al zo hormonaal en emotioneel... Ik hoef écht niet nog een keer te horen dat ik te laat ben... Boehoe, stoer hoor, een zwangere vrouw opjagen; denk dan met me méé en zeg me wat ik moet doen...

Ik heb zulke stressvolle weken achter de rug; op mijn werk, thuis, voor de baby, kerstdagen voor de deur, met vrienden afspreken... Het lijkt wel of níemand even mee wil denken en er maar vanuit gaat dat ik het wel regel, bedenk en doe..

Pfff, t zou zo veel makkelijker zijn als ik gewoon wat knopen door zou hakken maar ik weet het soms ook allemaal niet en ik moet het natuurlijk allemaal gelijk goed doen van mezelf... Hoe meer dingen ik móet beslissen, hoe meer ik ga twijfelen en hoe meer ik niet meer durf...

Zo, dat was een hoop zelf-medelijden.. Genoeg is genoeg. Morgen weer een dag, m'n ventje komt weer terug, alles wordt beter... Gaan we zondag gewoon een wandelwagen kopen; dan is ie maar te laat; het wordt toch niet eerder en we hebben gelukkig een alternatief! Komt wel goed... Nu lekker slapen...