Precies een jaar geleden........
Precies een jaar geleden stond ik nu tegen mijn man te schreeuwen over het ophangen van twee plankjes in de babykamer.
Ik was 34 weken zwanger, we hadden een hele drukke dag gehad en ik wilde graag voor mijn verlof de babykamer helemaal af. Tenminste, zo af dat ik het kon gaan inrichten. Dat was nog niet helemaal gelukt. Ik was net 3 dagen met verlof en er moesten nog twee plankjes worden opgehangen.
Alleen nog twee plankjes in het hoekje van de kamer. Dat was alles nog, ik kon dan gaan beginnen met het inrichten, het wassen van de kleertjes en het mooi maken van het kamertje.
Mijn man had die dag veel gedaan, het was net zo'n mooie dag als vandaag. Lekker weer.
Ik was met Nina aan het fietsen. Tenminste ik rende achter haar fietsje aan want Nina was net begonnen met leren.
Nog snel de auto van binnen gestofzuigd en daarna gegeten.
Nina onder de douche en in bed.
Ik was echt neergeplofd op de bank met mijn voeten op het kussen. Heerlijk zo die avonden. Met een dikke buik op de bank filmpje kijken.
Toen begon de discussie over de twee plankjes. Een heerlijke hormoniale, nesteldrang discussie vanaf mijn kant. Totaal niet voor rede vatbaar.
Stampvoetend loop ik de keuken in en gooi de vaatwasser open. De laatste dingetjes zet ik erin
"Ik ga naar bed, zoek het hier maar lekker uit"
Met dat ik me omdraai ervaar ik een pijn die teveel is voor mijn lichaam. Ik klap opzij en val op de grond. Eventjes ben ik weg, heel ver weg
Als je behoefte hebt kan je het verdere verhaal kan je lezen in http://babybytes.nl/vip-blog/anja0311/1223290025
Ik besef me vandaag maar al te goed dat precies één jaar gelden mijn naieviteit, onbezonnenheid en zorgeloosheid met deze pijnscheut zijn gaan verdwijnen.
Morgen is het 21 september. De geboortedag van Teuntje
Ze is jarig. Wat moet je doen? Is hier een protocol voor? Heeft iemand een lijstje?
Gelukkig is daar mijn oudste dochter Nina (5 jr.) die precies weet hoe we dit allemaal gaan regelen.
Allereerst gaat zij trakteren op school want Teuntje kan dat tenslotte zelf niet en ze laat de foto's zien aan de andere kindjes.
Ik heb dit idee met de juf besproken en zij vond het prima. Laten we er maar een mooie dag van maken, zei ze.
Dus vandaag stond ik cake'jes te bakken voor de "verjaardag" van mijn jongste dochter. Ik kan je vertellen dat dat behoorlijk raar is.
Morgen haal ik ook taart in huis. We gaan het echt een beetje vieren.
Donderdag 24 september is Teuntje overleden. Wat doe je op zo'n dag dan?
We wisten het echt niet.
Ja, ga je mensen uitnodigen? Komt er chips op tafel? Gaan we leuke herinneringen ophalen?
Dus om iedereen een ongemakkelijke avond te besparen en onzelf natuurlijk ook hebben we een heerlijk hotel geboekt op Terschelling.
We gaan met ons drieen gewoon weg. Herdenkingsballon mee en in alle rust onze jongste en oudste dochter aandacht geven. Dit hadden we ook gedaan als Teuntje had geleefd.
reacties (0)