Update/controle VK 20/11

Afgelopen woensdagochtend 11.15  uur weer bij de VK op controle geweest. Hartje geluisterd, 1,5 kg gegroeid van 82 naar 83,5 kg, bloeddruk iets hoger, van 110/65 nu naar 115/70, nog steeds netjes dus.

Het enige wat er deze keer was, is dat de VK niet precies wist te zeggen hoe het kindje precies ligt. Ze kon niet precies benoemen waar het hoofdje nu ligt, ze twijfelde of bovenin of onder, al in het bekken gedaald.

Als het hoofdje nog bovenin ligt, betekent dat een stuitligging. Daarom heb ik een verwijzing gekregen naar het echocentrum om dit te checken. Een dag voor de volgende controle, 5 dec. kan ik daar terrecht.

In principe heeft het kindje nog tot 37 weken de tijd om te draaien, maar dan wordt het wel wat krapjes. Als m'n kindje in een stuitligging ligt, dan wil mijn VK proberen een uitwendige versie te doen. Het proberen vanuit de buitenkant met de handen te draaien, dit schijnt best gevoelig en/of pijnlijk te zijn, wat ik er van gehoort heb..

Nou ja, eerst maar eens zien of het daadwerkelijk in stuitligging ligt, 2 a 3 weken geleden lag ze namelijk nog mooi met het hoofdje naar beneden, al richting bekken. Nou heeft ze de afgelopen periode wel heel veel bewogen en gedraaid volgens mij, naar wat ik vernam, dus ik weet het gewooon niet.. Afwachten!

Wel spannend hoor! Aan de ene kant heel erg leuk nog een extra echo te hebben. Maar aan de andere kant, als ze echt in stuitligging ligt, zie ik nu al ontzettend op tegen die uitwendige versie. Dus ik hoop dat deze gewoon niet nodig is.

Daarom wil mijn yogadocent ook even vragen. Zij heeft ook altijd in de zwangeren/baby-zorg gewerkt, en heeft hier ook veel ervaring in. Ik wil in ieder geval even vragen hoe zij denkt dat het kindje nu ligt, ook heeft zij eventuele 'trucjes' die nogal eens schijnen te helpen bij stuitliggingen ed.

Zo had ze het laatst al eens over een omgekeerde houding, zodat het kindje uit zichzelf zou gaan draaien. Bij deze houding (volgens mij ook vanuit de yoga) neem je zelf een bepaalde houding aan. Bij sommigen schijnt dit te werken, het is natuurlijk altijd afwachten, maar als het werkt, hoef ik niet die vervelende uitwendige versie te doorstaan, als het al nodig is..

As. maandag hebben we toevallig ook de partnersessie bij de yoga. Partner mag mee en krijgt uitleg van de zwangerschapsyoga, en hoe ze ons straks tijdens de bevalling het beste kunnen begeleiden en/of ondersteunen. Mijn man is vorige zwangerschap als een keer of 2 meegeweest, maar gaat ook deze keer weer mee om even de boel weer op te frissen.

Nog even gevraagd naar de spataders in mijn liezen bij de VK. Heb er niet heel veel last van, maar ze zijn soms wel wat gevoelig, drukkend gevoel. Het kan verder geen kwaad, maar toen ik benoemde dat mijn moeder toch ook trombose heeft gehad, dus dicht bij mij in de fam., wou ze het toch wel even in de 'groep' (VK's onder elkaar) bespreken.

De schimmel uit m'n lijf is ook nog steeds niet weg of terugkerend, erg vervelend. (vaginaal maar ook tussen m'n tenen). Dit keer kreeg ik de tip mee met me yoghurt (ja, dat lees je goed!) te wassen. Dit ivm. met zuurtegraad op peil brengen en dat de schimmel niet zo dol is op dat zure spul. Nou ja, ten einde raad, probeer je dan maar van alles he? Daarnaast gebruik ik nog gewoon de zalf die ik al voorgeschreven had gekregen door de HA. Hopen dat het nu snel minder wordt.. We wachten weer af!

De laatste loodjes zijn nu echt aangebroken, mijn zwangerschapsverlof ingegaan. Vanaf nu alle dagen bij huis, de laatste voorbereidingen treffen. Maar ook alle dagen m'n zoontje. Das natuurlijk leuk, maar ook zwaar. Ik zit er over te denken hem toch 1 dag in de week naar de creche te brengen, moet ook af en toe even om m'n eigen rust denken. Opa en oma willen ook altijd wel oppassen. Ik zie het eerst even aan..

Sommige dagen kan ik het heel goed aan, andere dagen ben ik erg moe en/of emotioneel. Vooral die laatste zijn dan erg zwaar. De komende weken wel leuke dagen voor de boeg, met allerlei feestjes (Sinterklaas), verjaardagen, etentjes, dus die kom ik vast wel goed door. Ik vind het meestal ook wel fijn om ergens naar toe te leven, dat geeft me dan net even wat meer energie ofzo.

Verder, naast alle lichamelijke klachtjes die ik al had die in principe meest goed te doen zijn hoor, nu ook wat last van m'n pols/gewricht. Dat is wat lastig met het tillen van Vincent. Ik vraag me ook af of dit kwaaltje ook bij de zwangerschap hoort, heb het vergeten te vragen bij de VK afgelopen keer. Ik heb er volgens mij wel eens over gehoord, iets van tunnelsyndroom? Nou ja, volgende x maar eens vragen.

As. woensdag wordt het bed, de ondersteek en de klossen bezorgd hier, voor als ik weer thuis ga bevallen. Het komt nu echt dichtbij hoor. Binnenkort toch echt m'n vluchttas inpakken, m'n toilettas staat in ieder geval al zover klaar. Zo langzamerhand komt echt alles al zover klaar! En wordt het toch ook echt wel weer spannend!

Na Sinterklaas toch ook al beginnen met de kerstsfeer hier in huis in te richten. Want stel je voor dat ik toch eens eerder beval, dan is 't toch wel zo leuk om alles gezellig in kerstsfeer te hebben, voor papa en Vincent en een warm welkom voor ons Ieniemienie!

Volgens mij kan ik nog wel uren blijven schrijven en typen. Ik kan vertellen over dat ik toch wel weer best opzie tegen de bevalling, de pijn, de drukke tijd die komen gaat, de gebroken nachten, de kraamtranen, enz. Maar ik denk dat ik dat toch maar gewoon op me af laat komen, er niet te veel over na ga denken en we zien het wel! Laat het maar gewoon even op z'n beloop, komt vast goed!

Liefs, Kim.