We weten je geslacht

Vandaag was het dan zover!!! Wat een zorgen heb ik me gemaakt of alles wel goed met je gaat. Mijn gedachten was dat als er iets niet goed zou zijn ik mezelf ook niet goed zou voelen. En ik voelde me prima, los van een blaasontsteking. De 20-weken echo vanmorgen om 10:30 uur! Slecht geslapen, combinatie van zenuwen en plassen. Optijd op gestaan en mezelf lekker verzorgd! Was zou het worden... jongen of een meisje? Papa en ik waren het er over eens dat het ons niks uit ging maken zolang je maar gezond was.

Aangekomen in het ziekenhuis werden we meteen binnen geroepen. Wat een lieve gynaecologe zat er achter het echoapparaat en ook was er een Engelstalige student bij! Prima, was toch alleen maar benieuwd naar jou.... en daar was je dan, prachtig gegroeid, dat viel meteen op!!! Ik zag je hartje kloppen en dat gaf me een gerust gevoel! De gynaecologe nam alle tijd van de wereld.... heerlijk genieten! Eerst kijkend naar de hersenen, toen nek, buik, organen, benen, voeten en tenen. Alles zat erop en eraan... zo mooi, mama moest huilen van geluk!

Toen kwam de vraag of wij wilde weten wat het zou worden, en dat wilde papa en mama maar al te graag.... ook nu nam ze weer de tijd om goed te kijken, en ze kon met zekerheid zeggen wat het zou worden. Trots waren we (en nu nog geheim houden voor de rest), de opa's en de oma's zijn wel al ingelicht in de hoop dat ze het geheim kunnen houden. We kregen nog een paar mooie foto's mee van je voetje, de zijkant van de gezichtje en je ruggewerveltje. Terug in de auto bleven papa en mama maar lachen! Meteen de opa en oma van papa ook gebeld! Om te zeggen dat hun achterkleinkind het prima doet!!!!

Papa moest vandaag helaas gaan werken, maar mama is meteen weer de babywinkel ingedoken om jouw kamertje wat op te vrolijken, je doet het tenslotte ook hartstikke goed en dat mag zeker beloond worden.

Nou ons lieve kleine wondertje, papa en mama kunnen nou al niet meer zonder je!

Wat een prachtige dag!!!!!