20 weken echo

20 weken en 3 dagen zwanger alweer! Wat gaat de tijd snel. Tot nu toe een fijne zwangerschap. Er zijn her en der wat kwaaltjes, waarvan de slechte nachten het lastigst zijn, maar al met al ben ik weer net zo tevreden en blij als bij J. Ik voelde de baby al vrij vroeg, maar de laatste week is het steeds duidelijker en vaker. Vandaag bleek dat de placenta achter ligt, dus daar was ik erg blij mee. Bij J. had ik hem voor, dus ik ben benieuwd of ik deze hummel meer en harder zal gaan voelen.

Vandaag dus de 20-weken echo. Vanwege de iets verhoogde kans op een afwijking door de ICSI niet in het echocentrum, maar in het ziekenhuis. Ik heb dat toch erg anders ervaren dan bij J. Bij J. was het een uitgebreid feestje, alles werd toen detailistisch aangewezen en uitgelegd. In het ziekenhuis ging het allemaal veel rapper. De echoscopiste ging als een razende sneltrein met het apparaat heen en weer over mijn buik, tot ze vond wat ze zocht. En na kort commentaar: 'hier de niertjes' 'hier het hartje' 'hier een beentje' in hetzelfde hoge tempo door naar het volgende item. Hop hop hop.

We hadden aangegeven dat ik we graag het geslacht wilden weten. Op een gegeven moment zette ze het beeld stil 'Ik denk dat we hier naar een meisje kijken'. Ze klonk nog wat onzeker, dus ik vroeg: hoe groot schat je de kans? 'Ik schat hem 99%'. Dat was voor mij zekerheid genoeg. Ik had zelf ook het idee dat het een meisje was, dus dat klopte met elkaar. Hartstikke leuk dus. Maar een minuut of 5 later kreeg ze een betere kijk tussen de beentjes. Ojee, zegt ze. 'Ik geloof dat ik op mijn eerdere uitspraak moet terugkomen. Hier zie ik toch duidelijk een piemeltje'. Joh!!! Een jongetje dus toch! Dat was even schakelen, maar is natuurlijk net zo welkom als een meisje. Om ons helemaal gerust te stellen aan het einde nog een laatste blik op het geslacht, en ja hoor, weer een piemeltje. Dus, a boy it is! Ik krijg een stoer mannengezin!

Aan het eind nog een paar foto'tjes meegekregen. Ook dat was even slikken. In het echocentrum bij J tzt kregen we een rijtje mooie foto's en een cd vol met nog veel meer foto's. Nu kregen we 4 foto's mee waar de baby 1x met zijn hoofdje op staat. 1x een beentje, 1x een neus met lip en 1x een foto waarvan we niet weten waar we naar kijken. Kennelijk waren we erg verwend bij J, want we waren hier allebei naar aan het kijken van 'uh... oke'. Er gaat dus zeker een 3D-shoot volgen, over een week of 7.

Maar het allerbelangrijkste: de baby is helemaal goedgekeurd. Er zijn gelukkig geen afwijkingen gevonden.

Kom maar op met de tweede helft van de zwangerschap. Lekker met het kamertje aan de slag (M. is afgelopen weekend al naar een stoere jongenskamer op zolder verhuisd, waardoor de babykamer nu aangepakt kan worden). Lekker kleertjes bij elkaar scharrelen (hoewel we dus heel handig al een boel nog hebben van J). Lekker genieten van onze gezonde buikzoon!

Zwanger zijn is toch echt het meest bijzondere wat je in je leven kan meemaken! En nu voor de tweede keer: wat een geluk!!!