We hadden het eigenlijk niet verwacht, vorig jaar, maar het is gelukt. Er ligt een prachtig meisje te slapen boven en twee tieners zitten op de bank. We mogen onszelf gelukkig prijzen, ons gezin is compleet!
In een vriezer enkele honderden kilometers verderop liggen nog twee prachtige potentiële kindjes in de vriezer. We hebben er een tijd over nagedacht, maar wij willen echt geen baby's meer. Het is goed zo.
Maar door het lange traject dat we hebben doorlopen, hebben we geleerd hoe het is om een diepe wens te hebben voor een kindje. Hoe het is om daar lang op te moeten wachten, te leven tussen hoop en vrees, kindjes te verliezen en je hoop te verliezen.
Dat raakt ons en we beseffen als geen ander hoe oneerlijk het is.
Daarom zijn we nu aan het overwegen om onze resterende twee embryo's te doneren. Om iemand anders de kans te geven om een kinderwens te vervullen.
Het is best een moeilijk besluit, ik heb ook veel vragen aan de kliniek die dit in Nederland coördineert. Maar we gaan ons in ieder geval oriënteren op de mogelijkheid.
Dus wie weet krijgt ons dochtertje toch nog een broertje of zusje in de toekomst, zelfs al is dat niet hier bij ons.
🤔
reacties (19)