IVF 1, de eerste punctie

Na 18 pogingen zelf klussen en 4 rondes IUI zonder resultaat, zijn we nu uiteindelijk in ons eerste IVF traject beland. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk dat we zoveel hulp nodig hebben om zwanger te worden, want overal om ons heen gebeurt het spontaan. Maar bij ons wil het niet lukken. We hebben geen idee waarom, want tot nu toe zijn alle testuitslagen prima. Behalve dan die ene, want alle zwangerschapstesten blijven hageltjewit.
Tot nu toe zijn alle hormoonspiegels (oestrogeen, FSH, progesteron en AMH) prima, (ondanks mijn leeftijd), maak ik elke maand keurig eitjes aan en word ik elke maand even keurig ook weer ongesteld. Mijn schildklier- en stollingswaarden en ijzer- en vitaminelevels zijn tiptop in orde en de zaadjes van manlief zijn met veel en erg beweeglijk. Ook zien de baarmoeder en eileiders er prima uit. Alles werkt. En toch...
In maart ben ik begonnen met het spuiten van Gonal F (225 ie per dag), vanaf de tweede cyclusdag. Vorige maand zijn we gestart op dag 3, maar toen namen mijn eigen hormonen de regie over en had ik nauwelijks eicellen. Maar nu waren er op dag 2 al 8 follikels zichtbaar en konden we van start. Er werd iedere paar dagen een echo gemaakt om de groei te bewaken en vanaf dag 8 moest ik Fyremadel spuiten om de eisprong tegen te houden. Dat lukte, gelukkig.
Dus zondagavond heb ik 10.000 ie Pregnyl gespoten en vanmorgen mocht ik langskomen voor de punctie. Ter voorbereiding nam ik thuis alvast 2 paracetamol en 2 codeïne tabletjes en daarna werd in het ziekenhuis een infuus geplaatst waarmee ik tijdens de punctie snelwerkende morfine toegediend kon krijgen. De medicatie haalde de scherpe kantjes van de behandeling eraf waardoor het goed te doen was, vond ik. De punctie zelf was even venijnig, maar zodra de naald bij de eiblaasjes kon, was het al veel minder pijnlijk. De verpleegkundige drukte op mijn buik zodat de follikels goed op hun plek bleven en daardoor was de hele procedure snel klaar.
Na de punctie, mocht ik een tijdje bijkomen in de verkoeverkamer en wachten op de uitslag van de punctie. Er zijn in totaal 14 follikels aangeprikt waaruit 11 eicellen kwamen. Niet gek voor mijn gevorderde leeftijd, vond ik. De zaadjes waren ook in orde bevonden, dus morgenochtend horen we hoeveel eicellen er zijn bevrucht en met een beetje geluk mogen we dan vrijdag langskomen voor de terugplaatsing.
In de loop van de dag moet ik nog een aantal keren paracetamol nemen en we moeten voorlopig goed opletten of er complicaties komen. Maar tot nu toe gaat het goed, al voelt mijn buik een beetje beurs... we vinden het reuze spannend allemaal en zitten hier te duimen dat we een aantal embryootjes mogen verwelkomen. 😊