3A (Amerika, Ameland en Algarve)

Amerika

Ik ben deze week teruggekomen uit Amerika (Baltimore aan de oostkust) voor een week werken. Ik heb daar samen met een collega een onderwijscongres bezocht en ons project gepresenteerd (Leren Leren). Het verliep allemaal prima. Wat is Amerika een groot land zeg. Het lijkt wel of alles XXL is. Van de hotelkamers tot en met de grootte van de porties eten (ook erg vet en calorierijk) en (als gevolg) de mensen zelf al helemaal groot en dik. Heb een hoop indrukken op gedaan. Het weekend hadden we tijd voor ons zelf. We zijn zaterdag naar Baltimore gegaan, waar ze een hele leuke haven hebben met allerlei bezienswaardigheden en activiteiten (straattheater, terrasjes, aangemeerde ouderwetse boten enz.) Zondag zijn we naar Washington gegaan. Daar leek het wel of we in de film liepen. Alles wat je op tv ziet, is in het echt ook zo. Naast het 'White house', de 'Capitol building' en het 'Washington Monument', hebben we ook veel musea gezien, zoals het air and space museum en museum of natural history van de film 'night at the museum'. Washington is erg interessant, maar het viel me ook op dat het wel echt een overheidsstad is. Je vindt er geen leuke kroegjes of restaurantjes en ook voor shoppen kom je bedrogen uit... De terugreis verliep redelijk voorspoedig op wat turbulentie na, waar ik me toch een partij misselijk van werd! Ik had het idee dat mijn hormonenpeil letterlijk op zijn hoogtepunt kwam. Ik heb na terugkomst nog anderhalve dag flinke migraine gehad. Dus nog wel even een terugslag, maar ja dat is niet verwonderlijk aangezien ik door het reizen een nacht heb overgeslagen en ook met het tijdsverschil weer moest wennen en inderdaad mijn hormonen hadden het er ook even moeilijk mee. Ben nu echt heel opgelucht dat ik weer op vaste nederlandse bodem ben en mijn lievie weer naast me heb liggen 's nachts. Ik waardeer wel zeker en zeer wat ik hier heb! Er gaat ook niets boven een normale boterham met pindakaas, hahaha. Bovendien was ik ook opgelucht dat ik alles goed heb doorstaan met die kleine. Vooralsnog heb ik niet het idee dat die hummel er last van heeft gehad, maar ik zou zo'n verre reis toch niet snel weer doen tijdens mijn zwangerschap ook al is het nog maar 10 weken.

Ameland

Ik heb wel andere kortere (qua afstand) tripjes voor de boeg de komende tijd. Als eerste gaan we volgende week dus naar Ameland voor een groot rugbytoernooi. Ik speel niet mee dit jaar (Best jammer, maar ook weer niet erg) We gaan voor de meute uit en willen woesdag al met de boot over. Alle rugby- evenementen beginnen pas vrijdagavond, maar dan hebben we ons alvast lekker geïnstalleerd en tijd om het eiland nog even rond te gaan en te ontspannen. Heb er heel veel zin in. Vooral omdat ik dan aan de rest van mijn team en onze rugbyclub zal vertellen dat we zijn uitgerekend in december. Ben benieuwd naar alle reacties!

Algarve

En als klap op de vuurpijl gaan we na terugkomst uit Ameland nog een weekje werken en dan door voor onze eigen vakantie naar de Algarve (Portugal). Hier kijken we helemaal naar uit. Gewoon de hele dag met een boek op schoot, bikini aan, zonnebril op de neus en lekker aan het strand liggen. Lekker eten, mooi weer, beetje bruin worden (zal zelf niet te veel in de zon komen, want heb gelezen dat dat niet goed is als je zwanger bent) en genieten van de rust. Zucht. Wat hebben we het toch slecht...

Dit weekend vertellen we het grote nieuws aan de ouders van mijn vriend. Die zijn gescheiden, dus het wordt bij twee adressen langsgaan. Mijn schoonmoeder is nogal emotioneel dus hoop dat dat geen drama wordt. Ook hoop ik dat ze straks zich in kan houden en niet elke week bij ons op de stoep staat of me gaat bellen hoe het nu is... (Ik zie haar er voor aan namelijk). We hebben al zo lang mogelijk uitgesteld met vertellen, maar ja als je het je schoonvader verteld, dan is het natuurlijk niet fair om het voor je schoonmoeder nog drie maand voor je te houden. Zouden we het liefst doen hoor, haha. Mijn vriend zei al, kunnen we niet met de kleine langsgaan als die er is. Dan zeggen we: 'kijk eens... dit is je kleinkind'. Hahaha. Mijn eigen ouders hebben we het net voor ik naar Amerika ging verteld. Die waren laaiend enthousiast. Ik vertelde dat ik nog een mooie foto had laten maken die ik hen wel graag wilde laten zien. Toen ik de echo-foto tevoorschijn haalde, keken ze beiden blij verrast. Echt leuk was dat. Heb inmiddels ook al de eerste felicitatiekaartjes, rompertjes en babyrammelaars binnen. Wist niet dat ik dat zo leuk zou vinden om te krijgen zeg. Wat een verwennerij!

Nou dit was weer eens een uitgebreide update. Iedereen goed weekend gewenst en succes met wachten, klussen, testen, rode duivel-perikelen en zwangerschaps-kwalen. :)