Iedere gek zijn gebrek

Ik heb me toch een opruimbui dit weekend. Ik kan gewoon niet stilzitten. Een geheimzinnige kracht stuwt mij voort en zorgt er voor dat ik het hele huis onder handen neem. Jeetje zeg. Ik kan nu zelfs niet meer helder nadenken voor ik de afwas weg heb gewerkt. Tijd om het er even uit te gooien!

Het begon allemaal weer net zo ontspannen als vorige week, dit keer met een relaxed bezoek op de zaterdagochtend om 09.00 uur aan de IKEA, waar het nog lekker rustig was en alleen het soort mensen onder ons dat een ontbijt van 1 euro niet kan weerstaan op dat tijdstip al als IKEA-bezoeker bestempeld kan worden. De horde wachtenden vlogen dan ook direct naar het restaurant, wat een erg grappige gewaarwording was, want ik dacht even dat ze allen naar een speciale koopjeshoek stormden en ik wilde er al bijna achteraan hobbelen. Maar goed de IKEA was dus toch van mij alleen. Ik wist wat ik moest hebben dus voordat de tweede gratis kop koffie door de ontbijtende menigte in het restaurant genuttigd was, stond ik alweer buiten. Maar mijn aankopen waren het begin van het einde.

Ik heb namelijk een tick die ik nu met jullie ga delen. Het is een verslaving die ik al van kind af aan heb. Een verzamelwoede die ik mijn hele leven al met me meedraag. Hierdoor doe ik regelmatig dwangaankopen, waar ik me overigens niet voor schaam, maar de situatie dreigt langzaamaan wel uit de hand te lopen... Ik ben namelijk helemaal gek op houten kistjes en doosjes. ZO het is er uit! Ik vind die dingen gewoonweg prachtig, vanwege het feit dat je alles er zo mooi uit het zicht mee kan opbergen. Ik denk dat het is ontstaan vanuit de behoefte om als kind alles te kunnen begrijpen. Ik maakte categorieën en lijstjes van verschillende stukken speelgoed. Dan deelde ik het in naar kleur en lagen alle groene speelgoedjes bij elkaar en alle blauwe, enz. Of ik legde alle zelfde kleur of vorm puzzelstukjes uit een doos. Ook legde ik op mijn bed alle verschillende soorten knuffels bij elkaar in de ‘juiste’ volgorde. Toen begon ik ook alles in bakjes te leggen. Ik kreeg dan oude schoenendozen van mijn moeder en deed daar alles in wat bij elkaar hoorde. Stickers bij elkaar, knikkers in een doos, lego in bakjes op soort of kleur, enz. Nu is dat allemaal nooit afgeremd door mijn moeder, sterker nog zij vond het natuurlijk bijzonder praktisch dat zij een kind had dat alles zo goed opruimde en ordende... Overigens verdenk ik haar er ook stiekem van dat zij mij er zelfs mee besmet heeft, want zij is net zo... ;)

En nu zit ik dan vandaag de dag met een horde Blokker stapelbakken, houten kisten, trommeltjes, doosjes, enz. waar je niet goed van wordt. Er zitten nog net geen etiketten op, hahaha. Gisteren heb ik bij de IKEA dus wederom van die houten kistjes gekocht... Nou en dan komt van het één het ander. Ik ga op zoek naar een bestemming voor de kistjes en begin de kasten open te trekken. Eerst in de keuken. En ja hoor al gauw krijgen de eerste doosjes een nieuwe inhoud. Vervolgens komt de vraag waar ik de doosjes en kistjes ga neerzetten. En ach als ik dan toch bezig ben kan ik net zo goed even die kast leeghalen en afstoffen. En ineens sta ik het hele huis op te ruimen. Hoe kan dit toch gebeuren mensen?

Andere redenen voor mijn gedrag dit weekend naast de vergezochte verklaring vanuit mijn jeugd, zijn vervroegde lentekriebels met voorjaarsopruimingsgevoel, een ongesteldheid die op zijn volle hevigheid is. Of toch weer dat nestelgedrag! Ik weet ergens van binnen ook dat ik mijn huisje gewoon lekker op orde wil hebben, zodat alle aandacht straks uit kan gaan naar wat komen gaat en ik me niet druk hoef te maken over huis(houde)lijke zaken. Ook wil ik helder kunnen nadenken en dat kan ik niet in een huis waar alles door elkaar ligt en een zooitje is. Als ik het zo beschrijf lijk ik wel een controlefreak, hahaha. En ach misschien is dat wel een beetje waarheid, maar voorzover ik het kan overzien doe ik er niemand kwaad mee en de IKEA al helemaal niet! Heb er alleen zelf last van, zoals nu dat ik me gewoon niet kan ontspannen dit weekend en er inmiddels zelfs een hoofdpijn op komt zetten... Zucht... Wie remt mij af? Hahaha

Liefs Muzz