Werk, Wajong, ouderschap

Hoi, ik zag je nieuwe blog en vroeg me af waar het over ging. Zo ben ik op deze blog terecht gekomen...

Hopelijk heb je al wat meer rust in je hoofd gekregen om alles een beetje te laten bezinken.

Ik snap best dat je in de stress schiet bij bericht van het UWV. Sterker nog, dat hebben veel mensen die zoiets horen vanuit het UWV of bijstandsuitkering.

Ik heb lang gewerkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals jijzelf.

Ik wil je graag wat tips geven:

- allereerst, doe dingen stap voor stap. Uwv wil dat je een plannetje gaat maken. Om te participeren (participatiewet). Dit houdt in dat iedereen die een mogelijkheid heeft, iets moet doen om deel te nemen in de maatschappij. Dit hoeft niet 5 dagen in de week te zijn, maar mag ook minder zijn. Ik kan me voorstellen dat de combinatie kinderen en werk je ook weer wat extra stress geeft, omdat je dan weer op tijd ergens moet zijn etc. Geef jezelf ook de tijd hiervoor. Je kan voorstellen om bijv 2 dagdelen te starten. Dit is vaak makkelijker te regelen met opvang.

- over opvang gesproken, als je participeert kan je kinderopvang toeslag aanvragen. Veel opvang plekken zitten al snel vol, dus ik zou je kindje wel vast inschrijven.

- als je op tijd begint met je plannetje, heb je genoeg tijd om dingen te regelen en om aan het idee te wennen.

- Daarbij zijn er jobcoaches die jou kunnen helpen bij het vinden van een baan. Zij letten daarbij op jouw wensen én mogelijkheden.

- je zegt "het loont niet". Dat is een mindset die je naar mijn idee echt anders moet zien.

De maatschappij betaald nu jou wajong. Zij werken en betalen belasting, waarmee jou uitkering bekostigd kan worden. Hoe mooi is dat. Wij leven in een land waar deze voorzieningen er zijn voor mensen met een beperking, aandoening of ziekte. De overheid wil alleen dat IEDEREEN, waar mogelijk, een steentje bijdraagt aan diezelfde maatschappij. Sommigen doen dit door een aantal uur te werken, naar hun eigen kunnen. Anderen zullen tijd en energie inzetten in een vrijwilligersplaats. Samen zijn wij de maatschappij en samen moeten we daar zorg voor dragen, in het groot en klein. Dus dat je een aantal uur gaat werken, dat doe je om deel uit te maken van de maatschappij die jou uitkering betaald. Naar jou eigen kunnen en wellicht aangepast, dat wel. Je doet dus iets terug voor het geld wat je krijgt. Niet meer dan fair en logisch lijkt me.

- o ja en je heb een jaar de tijd, ideaal want zo kan je ook goed na gaan wat voor soort werk bij je past / wat je leuk vindt en wat je goed kan combineren met de zorg voor je kindjes.

- geen stress, alles stap voor stap. Je kan het! En ik denk dat het je straks ook weer voldoening geeft dat je werkt (even iets anders dan alleen moeder zijn, ander soort contacten etc).

Succes! En als je vragen hebt mag je me altijd een berichtje sturen.

het lijkt me niet de bedoeling dat " als het niet loont " dat je dan maar niet gaat werken en je Wajong blijft houden. Begrijp me niet verkeerd je zal vast ten volle recht deze "titel" hebben gekregen maar op een gegeven moment zal er ook gekeken worden naar wat je wel kan . Lijkt me volledig logisch. en als jij dan liever thuis wil blijven dan is het wat mij betreft logischer dat je je Wajong stopt.

Er zal ook vast hulp geboden kunnen worden met het maken van plannen hoe je het wel voor elkaar krijgt met de kinderen en daarnaast je hebt toch ook een man die daarbij helpt? het zijn tenslotte ook zijn kinderen.

Ah nee! Pakken ze jullie nu ook al aan? Ik heb Wajong na 2010.. en bij mij zitten ze me ook echt achter me broek! Maar ik red t gewoon niet ik heb 3 kids en een afspraak maken met een begeleider lukt soms niet eens!

Voor nu laat t even bezinken en trek je vooral niks aan van de reacties

Ik snap echt hoe je je voelt alleen als ik een mail krijg van t uwv begint de stress al!

Als je graag thuismoeder wilt blijven dan zou ik de wajong stopzetten. Daar heb je dan geen recht meer op

Ik weet uit ervaring dat je pas hoeft te werken als de jongste ook 4 is en na de bassisschool gaat en als je eerder aan toe bent mag dat ook en met de wajong heb je zo veel mogelijkheden succes met de zoektocht 😄

1. Zoek alvast een kinderopvang en schrijf ze daar in. Vraag joelang de wachtlijst is. Hier in het Noorden valt dit reuze mee.

2. Ja, je krijgt als jij werkt gewoon kinderopvangtoeslag - lijkt me nogal logisch

3. Je kan aanspraak maken xop een jobcoach deze kan je bijna overal mee helpen.

4. Dus je wilt niet werken omdat het niet loont? Ik snap dat dit zuur is, maar of je er wel of niet op vooruit gaat lijkt ook o a aan hoeveel uur je werkt mijn ex had een wajong en werkte 12 uur, bruto gingen we erop vooruit, netto juist niet.

En je geld krijg je wel je krijgt meer boor die 12 uur per maand ket je wajong dan ik met 12 uur pet week krijg hé!!

5. Als je thuis blijft kan jetoch ook je wajong opzeggen? Dan kunnenze je niet laten werken!

Is het geen idee om de wajong stop te zetten, aangezien je er nu voor kiest om thuisblijfmoeder te zijn?

Op die manier heb je niet de plichten van een wajong want ik begrijp vanuit het uwv wel dat ze zoveel mogelijk mensen aan het werk willen zien (op wat voor manier dan ook).

Yune laat je niet van de kaart brengen door reacties van mensen die duidelijk niet weten in wat voor situatie jij zit.

Ze vergeten namelijk dat je niet zomaar een wajong uitkering krijgt en er niet zomaar voor gekozen hebt deze aan te vragen. En dat je RECHT hebt in jouw situatie op deze uitkering.

Je hebt een jaar om een plan te maken. Start inderdaad met bijvoorbeeld een opleiding die je meer tijd geeft om jezelf voor te bereiden op wat misschien komen gaat. En blijf vooral in gesprek gaan met uwv, want ook zij kunnen je aan een opleiding helpen. Misschien kunnen ze je ook helpen met het regelen van opvang (ik weet namelijk dat de gemeente dat ook doet bij participatie trajecten).

Probeer t voor nu even een plekje te geven en t te laten bezinken. Je hebt nog een jaar…

Oei. Ik wil je neit extra stress bezorgen..... maar toch lees ik gekke dingen. Ik gahet opschrijven om je te helpen.

- "en ik er voor kies om huisvrouw te zijn". Als je daarvoor kiest, moet je ook niet verwachten dat je wel nog een uitkering krijgt.

- "Voorheen zonder kids werkte ik 4 dagen van 3 uur op een dag, 12 uur totaal bij AH, dat was fijn, en het gaf voldoening.". Dan kan dat toch eigenlijk nog steeds? bij het UWV gaan ze er van uit dat je kinderen krijgt voor jezelf. Als je daardoor minder kan werken. is dat omdat je er voor gekozen hebt.

- als jij ook gaat werken, heb je wel kindertoeslag.

- dat het niet loont..... dat snap ik en voelt vervelend. Maar je hebt alleen recht op een uitkering als je niet kunt werken. Niet omdat je werkend net zoveel geld binnen krijg.


Het is allemaal nieuw. Zeker jouw verhaal kennende zet het je wereld op zijn kop. Ik wil je daarom bovenstaande dingen alleen meegeven, om je verhaal naar het UWV scherp te hebben. Bovenstaande dingen zijn nogal 'triggers' voor ze. Dit weet ik (helaas) uit eigen ervaring toen ik ook (in mijn geval tijdelijk) niet kon werken.

Wat rot zo een situatie he. Ik begrijp je gevoel helemaal.

'gelukkig' ben ik ondertussen volledig afgekeurd, maar de stress die het uwv geeft wanneer ze vinden dat je (meer) moet gaat werken zit herstel zo enorm in de weg.

Ik vind uberhaupt al dat het oneerlijk is dat je geen kinderopvangtoeslag krijgt wanneer je arbeidsongeschikt bent. Je hebt die uitkering niet voor niets. 24/7 voor kinderen zorgen is ontzettend zwaar. Zelf kijk ik echt uit naar het moment dat onze zoon oud genoeg is om 2 ochtendjes naar de peuterspeelzaal te gaan. Voor die tijd moet ik er ook echt niet aan denken hoe of wat mbt eventueel werk of vrijwilligerswerk.

En inderdaad wachttijden zijn enorm. Vrienden van ons hun aanstaande kindje kan pas op het kinderdagverblijf terecht als ze 9 maanden is. Staat al vanaf begin zwangerschap op de wachtlijst. Het is echt lastig allemaal momenteel.

Bedenk voor nu dat een plan of idee hebben nog niet inhoudt dat je in januari aan het werk moet zijn.

Je kan tegen die tijd ook het plan hebben om ... te gaan doen zodra je jongste naar de peuterspeelzaal gaat. Dat is ook een plan. Ze zijn goed in druk zetten, maar als puntje bij paaltje komt doen ze vaak niet meer dan druk zetten. Vraag tegen die tijd of je een re-integratietraject mag volgen. Dat is ook niet een twee drie opgestart en dan kun je samen met een jobcoach rustig kijken wat wel en niet kan of langzaam iets uitproberen of uitbreiden.

Probeer samen met iemand die je vertrouwd en dit soort regels kan doorgronden, de gesprekken met het uwv te voeren.

Een jaar duurt nog lang, rustig over nadenken.

Als iets onduidelijk is, bellen naar uwv of belastingdienst, gemeente, al is het 10x.

Pak je papieren er nog eens bij, waarom je eerder bent afgeurd. Moet je wel echt gaan werken volgens de nieuwe regels? Misschien veranderd er wel niks.

Zet je ervaringen op papier, waar je hebt gewerkt, wat er goed ging en wat niet.

Mogelijk kun je in de avond of op zaterdag een paar uur werken, als je man thuis is. Of een oppas thuis regelen.

Ik kan me je stress goed voorstellen, heel vervelend. Probeer je wel meewerkend op te stellen, geef aan dat je de begeleiding nodig hebt, omdat je er veel stress van krijgt.

Ik snap best dat je schrikt.. maar aan de andere kant..

Ik ben BAM van 2 kinderen en heb een Camping om te runnen.. de jongste kan niet eens naar de opvang omdat alles vol zit.. ik zal haar dus altijd tijdens het werk erbij moeten hebben

Geef het de tijd om het om je in te werken en te schakelen . Het zal de nodige energie voor je kosten, het is een grote verandering! Maar , gelukkig is het niet onmogelijk en hoef je het niet alleen te doen. Ga aan de slag , samen , met een joncoach van het uwv. Het kan helpend zijn door eerst te vragen wat de verwachtingen zijn betreft eigenregie en wat jij kan verwachten van de ander . Stem geregeld even af samen , hoe ver zijn we en wie doet wat?

Betreft opvang; ik denk dat je er goed aan doet om alvast de jongste in te schrijven voor een psz . Informeer bij opa en oma’s welke opties zij hebben qua oppas . Mocht je aan de slag gaan , zijn je werktijden in overleg en afgestemd op je mogelijkheden . Dit kan je dan weer af stemmen met oppas tijden etc. Het komt echt goed , zodra je voor jezelf een helder en concreet plan heb. 👍 Schrijf het desnoods uit , wat moet er geregeld worden of welke onduidelijkheden zijn er nu?

Verder denk ik dat t heel goed is dat ook ‘deze groep mensen’ gevraagd worden mee te doen in de maatschappij, elke bijdrage telt! Er is overal zoveel werk te doen , en genoeg mensen met genoeg mogelijkheden 👍

Laat je niet gek maken door die vreemde snuiter hieronder.

Je kan hele goede begeleiding krijgen (een jobcoach) die echt goed samen met je gaat kijken naar wat je mogelijkheden zijn en om echt goed passend werk te vinden. Informeer eerst hiernaar. Zeg dat je niet zomaar elke willekeurige baan kan aannemen omdat je ook genoeg hebt aan de zorg voor je kindjes en het huishouden. En dat anders in no-time met een burn out in de ziektewet zit en dat je dat wil voorkomen.

Wellicht kunnen er komende jaar ook keuringen gedaan worden. Via huisarts, ggz.. Zoiets. Zodat jij zwart op wit hebt hoe jouw staat is en of het verstandig is om jou momenteel te laten werken. Misschien is het beter om het over een paar te herzien als de kinderen op school zitten.

Sterkte met de situatie!

Ik ken je niet, dus ik weet niet in hoeverre je ASS je niet in staat stelt om te werken. In reageer dus alleen op deze blog waarij mij een aantal dingen opvallen:

- je zegt dat het niet loont om als wajonger te gaan werken. Als je zou kunnen werken wanneer je wél meer geld overhoudt, kan je ook werken zonder meer over te houden.

- alle tweeverdieners hebben een oplossing gevonden voor de opvang van hun kinderen. Bijv professionele opvang, oppasoma/opa, werken in de avonduren/ weekenden etc. Geen oppas voor je kind, is geen indicatie voor een uitkering. Je kunt in ieder geval je kind alvast inschrijven voor opvang.

- je zegt 'Ik kies er voor om huisvrouw te zijn'. Bij een bewuste keuze voor huisvrouw, hoort geen uitkering.

- als je op het gebied van werken 'niks wil moeten', zou je ook het gemak van een uitkering niet moeten willen. Geld ontvangen betekent namelijk bepaalde plichten. Het kan niet zo zijn dat je alleen de lusten wilt, maar niet de lasten.

Prima als jij je beter voelt bij huismoeder zijn. Er zijn veel meer vrouwen die dat zijn omdat ze zich daar goed bij voelen. Maar die laten zich dan ook onderhouden door hun partner en niet door de overheid.

Als je wél wilt werken, zou ik je zorgen delen met je begeleider aldaar en dan kunnen jullie samen naar een oplossing kijken. Maar nu krijg ik het idee dat jouw enige oplossing is, dat je thuis blijft voor je kinderen. En dat zou je dan op eigen kosten moeten gaan doen.

Ik snap eigenlijk niet waarom je zo'n uitkering nodig hebt als je partner werkt. Als je ervoor kiest om thuisblijfmoeder te zijn dan onderhoudt je partner je toch? Dan heb je ook niks te maken met het UWV.

Verder, je hebt een jaar de tijd voor ze je weer bellen om te vragen of je een idee/plan hebt. Wat echt een lachertje is. Als jij over een jaar nog geen idee hebt gaan ze daar waarschijnlijk toch niets aan doen. Ik zou me er wat dat betreft geen zorgen over maken.

Maar er zijn zat redenen om wel te werken. Je maakt deel uit van de samenleving, je hebt collega's, bedrijfsuitjes, interacties met mensen en je werkt mee aan het geheel. Als iedereen thuis zou blijven zouden we geen dokters, verloskundigen, supermarkten etc. meer hebben en lag heel de samenleving op z'n gat.

En als je vindt dat het niet genoeg loont, misschien dat je een opleiding kan gaan volgen zodat je een goede baan kan krijgen die wel loont?

En wat opvang betreft, als jij en je partner elkaar afwisselen qua werkuren heb je daar geen kosten aan.

Wat een stel onwetende mutsen zitten hier zeg. Wat verdrietig om te lezen dat er meer zijn die alleen maar lezen dat je zogenaamd niet wil werken, dan dat ze echt eens goed lezen.

Zo zonde, zo jammer.

Ik snap jou gevoel en stress heel goed Yune. Het is nog vers dit nieuws, geef het even tijd om te landen. Schrijf desnoods even op waar jij je het meest zorgen over maakt, dan staat het op papier en wellicht geeft dat even meer rust voor je ❤️

Kun je bij het uwv vragen om hulp door middel van een traject (werkfit of naar werk) of een jobcoach?

Ik snap wel dat dit even rauw op je dak valt, gelukkig heb je nog even tijd om na te denken over wat je wilt en hoe je dat aan gaat pakken. Mijn tip is om hulp in te schakelen van een goede jobcoach waar het mee klikt. Die kan samen met jou kijken waar je talenten liggen en ook wat je nodig hebt op de werkvloer om prettig te functioneren. (Zoals een prikkelarme werkplek en een goede werk prive balans) Samen zoek je hier dan de passende werkplek bij. Het uwv kan je helpen bij het toewijzen van een jobcoach. Succes!

Ik begrijp je stress.

Als je werkt, heb je ook recht op kinderopvangtoeslag, dus dan zou je jongste naar de opvang kunnen en zouden jullie gebruik kunnen maken van die toeslag. Een andere optie kan zijn een smi aanvraag doen bij je gemeente (speciaal medische indicatie). Dan betaal je nauwelijks meer iets. Stel dat je 4 uur in de week gaat werken en je kindje 2 dagen naar de opvang gaat (zodat jij op die andere dagdelen kan bijkomen, ik noem maar wat), dan krijg je dus een toeslag bovenop de gewone toeslag.

Maar als je niet wilt werken kun je daar toch ook voor kiezen? Dat je de komende tijd je uitkering verliest en als de situatie met de kinderen stabieler is je weer aanspraak daarop maakt en wel actief werk gaat zoeken? Of kan dat niet?

Werken met kinderen thuis was voor mii ook niets, dat lukte mij niet en voor mijn gevoel kwam ik overal tekort en het leverde veel stress op. Nu ben ik thuisblijfmoeder, financieel stukken minder voordelig maar beter voor mij en ons gezin. Werken kan altijd nog als ze ouder zijn.

Sorry, maar je hebt een jaar om dingen uit te zoeken, wat je wilt.. wat je kan..

Ik zeg niet dat jij zo bent maar ik heb in mijn omgeving erg veel mensen gezien die aan wajong kregen/krijgen terwijl ze heus wel konden werken.. in aangepaste vorm of niet..

Ik vind het heel goed dat ze de wajong aanpakken en strenger maken. Kijken naar mogelijkheden ipv onmogelijkheden..

Sorry, maar je hebt een jaar om dingen uit te zoeken, wat je wilt.. wat je kan..

Ik zeg niet dat jij zo bent maar ik heb in mijn omgeving erg veel mensen gezien die aan wajong kregen/krijgen terwijl ze heus wel konden werken.. in aangepaste vorm of niet..

Ik vind het heel goed dat ze de wajong aanpakken en strenger maken. Kijken naar mogelijkheden ipv onmogelijkheden..

Heeft je partner vast uren? Ik herken je stress. Gelukkig had mijn partner vaste uren. Ik werkte donderdag avond, zaterdag en zondag ochtend of middag. Hierdoor kon ik toch iets bijdragen. Wel was ons gezamenlijk inkomen hierdoor te hoog voor opvang toeslag(partner heeft goede baan). Stoppen met werken was voor ons financieel de beste optie. Ik ben een opleiding gaan volgen en nu de kids naar school gaan begonnenet een goed betaalde baan. Begin eens met je partner en zijn salaris, hoever komen jullie daarmee en wat hebben jullie nog "nodig". Welke bijdrage moet jij leveren? Wat zou je uurloon kunnen zijn en hoeveel uur moet je werken?

Het klinkt hard, maar het uwv heeft geen boodschap aan ik wil niet of ik kan niet wat kinderen betreft.

Ik heb vorig jaar een werk-fit traject doorlopen via het uwv. Ik heb ook een Wajonguitkering en ik had ook arbeidsvermogen. Het traject duurt ongeveer 9 maanden. In die maanden ga je met iemand helemaal vanaf het begin bekijken wat je mogelijkheden zijn en ook wat je beperkingen zijn. Ook omscholing behoort tot de mogelijkheden. Ik zou dus gewoon terug bellen en zeggen dat daar begeleiding in wil hebben en eventueel dat werk-fit traject wil volgen.

Laat het even rustig bezinken, je hebt een jaar de tijd. Het is juist goed dat ze je die tijd geven om goed na te denken wat je wil, en wat je kunt. Komt echt wel goed, ook de opvang als je die nodig hebt wanneer je aan het werk gaat.

Je zag het niet aankomen, dus je schrikt er van, dat is niks geks. Maar dat je een aantal uur moet werken als je dat kunt, is ook niks geks. Dat je het niet wil of dat het niet uitkomt met opvang, is daar geen reden voor uitzondering voor. Maar je hebt een jaar de tijd om een plan te maken en de dingen uit te zoeken. Uwv kan je daarbij helpen. Eerst maar eens zien om wat voor traject het gaat, om hoeveel uur, hoe dat met toeslag gaat, eens rondkijken bij gastouders, etc. Neem als het allemaal wat bedaard is weer even contact op met al je vragen bij het Uwv en dan vanuit daar verder kijken.

Aanvulling: als ik zo de reacties lees, dan is duidelijk dat veel mensen vallen over je bewoording. Volgens mij bedoel je namelijk helemaal niet dat je wel de lusten niet de lasten wil (dus wel kan maar niet wíl werken) dan zou ik daaruit meenemen dat je goed nadenkt over wat je wil overbrengen en welke woorden je daarbij kiest. Ook bij het UWV kan dit anders verkeerd overkomen. Heb het niet over 'niet willen', 'loont niet', 'kiezen voor thuisblijven' of 'makkelijker als het later kan', maar leg uit wat er met/binnenin jou gebeurt op het moment dat je aan het werk moet, waarom je het nu niet aan kunt of wat je nodig hebt om wel aan zo'n plan te kunnen werken.

Het zijn geen gekke gedachten die je hebt en terechte zorgen, maar als het gaat om je uitkering behouden kan het denk ik geen kwaad om je boodschap wat te verhelderen richting uwv. En een coach of begeleider zal hier vast ook wel een beetje doorheen kunnen kijken hoor.

Ook als Wajong 2005-er heb je in dit geval de plicht om werk te zoeken en behouden en op die manier je verdienvermogen te benutten. De vraag waar je je kinderen laat is een lastige, alleen dat geldt nu eenmaal voor alle ouders met arbeidsverplichtingen... Zodra je gaat werken, heb je trouwens recht op kinderopvangtoeslag.

Heb je een therapeut met wie je dit kan bespreken? Of een jobcoach of vergelijkbare hulp? Wil je echt niet werken of is het grote schrik rondom deze mededeling? Je ziet nu alleen beren op de weg en wat hulp om de zaken van meer kanten te bekijken, helpt je wellicht om met wat meer afstand en rust naar dit onderwerp te kijken. Een jaar is nog lang.

Ik zie dat mijn reactie niet geplaatst was 🤭

Ik snap dat je schrikt en dat het weer gaan werken angst oproept. Gelukkig is er op dit moment een groot aanbod qua werk. Wat voor iets zou je willen doen? Denk ook eens aan een re-integatieplek bijvoorbeeld. Op die manier kwam ik er bijvoorbeeld achter wat ik leuk vind, wat ik kan en waar ik op moet letten (geen onregelmatige diensten meer, in de buurt van huis, klein team etc.). In vergelijking met mijn vorige baan verdien ik geen bal, maar ik ben blij met wat ik doe.

Als je gaat werken heb je recht op opvangtoeslag. Hoe minder je verdient, hoe hoger de toeslag. Ga rondleiding aanvragen bij een opvang, gastouder etc. en schrijf je kinderen in. Binnen een jaar kun je echt wat vinden.

Waar zit je angst qua werk?

Ik begrijp je paniek. Dit is ook wel onverwacht. Probeer eerst er eens achter te komen of er werkelijk iets veranderd is tav de Wajong-uitkering. Je afkeuring is echt niet zomaar ongedaan gemaakt

Komt op mij over alsof je niet wil werken? Anders excuus

Maar er zijn zoveel werkende moeders en alles goed geregeld! En er is veel aanbod he.. ook wat voor jou haalbaar is.

Check bij jezelf wat haalbaar is

Ik vind het niet zo gek dat gevraagd wordt om weer te werken. Zoveel mama's die werken. Kinderen worden dan opgevangen door kinderdagverblijf/gastouder of familie. Jij laat het klinken alsof het onmogelijk is maar dat is het niet. Waarom zoveel stress ineens? Het UWV geeft jou een jaar om met een plan te komen. Meer niet. Bedenk.dus wat je leuk lijkt en vooral wat je aankan. Je zorgt graag voor je gezin en dat kan je vast heel goed. Misschien kan je daar iets mee. Op kinderdagverblijven is een groot tekort aan mensen. Misschien kan je daarvoor met hulp van het UWV opgeleid worden. Zo, alsjeblieft, alvast een plan voor je. Of vnd je het soms eng om te werken? Je kan er ook voor kiezen om niet te werken. Waarschijnlijk vervalt dan wel.(een deel van je) uitkering.

Heb je je al eens verdiept in een IPS traject? Zij staan in goede connectie met werkgevers die ervaring hebben met re-integratie van mensen met psychische problemen. Dus wellicht dat je dan met behulp van hen wel een fijne regeling vind dat passend is voor jou?

Je kan ter voorbereiding op dit alles al wel je kinderen op een wachtlijst laten zetten voor BSO opvang etc, ook al weet je de dagen nog niet. Dan zijn je kansen straks groter dat je daadwerkelijk opvang hebt en de stress daarom niet speelt. Geeft wellicht weer wat ruimte.

En wellicht om uit te zoeken(of dat iemand voor je uitzoekt) wat de consequenties zijn voor het thuisblijven op eigen verzoek. Heeft dit gevolgen voor je uitkering? Want dat kan ook gewoon een keuze zijn. Dat doen mensen zonder uitkering natuurlijk ook soms gewoon bewust, om thuis te blijven tot de basisschool.

Als jij werkt krijg je kinderopvangtoeslag. En met een wajong behoud je je uitkering maar je inkomen wordt er op mindering gebracht. En volgens mij mag je ook een percentage zelf houden.