Zo dankbaar....

Vandaag vol met spanning naar het academisch ziekenhuis gereden. Als ik me erg gespannen voel trek ik me terug. Manlief was met dochterlief aan het spelen en ik dook in een tijdschrift ter afleiding. We mochten na 20 minuten uitloop binnen komen en vrijwel direct ging ze kijken. Alles wat ze bekeek zag er normaal uit. Het meest spannende voor ons was het hartje van de baby, en ondanks dat het slechts 5 mm groot is, kon ze zien dat er twee boezems, twee kamers aangelegd waren en dat de vaten daar zaten waar ze hoorden te zitten. Er leken ook geen gaatjes in het hart te zitten. De hersentjes, het buikje, het ruggetje, alles was goed te zien.
En zelfs weten we al met 95% zeker dat we een jongetje gaan krijgen. Mijn eigen gevoel zei dit ook al, dus een hele mooie bevestiging! Mijn zoontje is heel blij dat hij na 2 zusjes nu eindelijk ook een jongens-kameraadje in ons gezin heeft! In de auto terug kwamen de tranen van opluchting... pfff... wat ontzettend fijn en bijzonder en zo dankbaar dat het goed lijkt te zijn, voor zover ze nu kunnen zien.
Aangezien het de laatste dag van deze gynaecoloog was, die echt gespecialiseerd is in detectie van hartafwijkingen in de zwangerschap,
Bood ze aan dat we straks naar haar nieuwe werkplek mogen komen, en dat doen we heel graag! Ik heb echt vertrouwen in deze kundige vrouw, die landelijk ook een hele goede naam heeft en ze is heel lief en straalt zo veel rust uit!

Traditie-getrouw zijn we daarna naar de Prenatal gegaan en hebben drie eerste pakjes voor ons mannetje gekocht... ben nu al weer helemaal verliefd op dit lieve kleine mooie mannetje...
Wat me tot nu toe echt opvalt op de echo's, is dat hij zo veel rustiger is dan de andere drie. Slaapt elke keer (doen ze statistisch gezien natuurlijk ook het grootste gedeelte van de dag...), schrik ik me elke keer rot als de kleine man zo stil ligt op het beeld en speer ik in paniek naar het hartje... die vind ik gelukkig gauw.
Ben benieuwd of hij straks ook zo rustig is... zal qua evenwicht wel lekker zijn wat temperament betreft... Haha! Heeft hij vast van mijn man!