Ik had een aantal blogs over mijn miskraan in oktober/november 2010 op BB staan, maar die heb ik er nu afgehaald, omdat ik weer vooruit wil en dit achter me wil laten. Toch nog even een korte samenvatting van de afgelopen periode. In ben getrouwd en moeder van een prachtige, lieve dochter die in de zomer van 2009 6,5 week te vroeg is geboren. Mijn dochter is niet gezond geboren en meerdere malen was haar gezondheid levensbedreigend. Nu gaat het veel beter met haar, maar ze is er nog niet helemaal. We hebben wel goede hoop dat dit in de (hopelijk zeer nabije) toekomst beter zal worden.
De tweede zwangerschap was voor ons extra spannend en alles wat ik hoopte was dat ons kindje gezond zou zijn. Helaas was dat niet zo, want n a7/8 weken kreeg ik een miskraam. Ik heb dit verlies als heel heftig ervaren. Mede omdat ik mijn dochter al zo vaak bijna kwijt ben geraakt, kwam dit verlies extra hard aan en was ik ook weer bang om mijn dochter kwijt te raken. De miskraam heeft zo'n drie weken geduurd. Ik heb twee Cytotec-kuren gehad (wat mij is meegevallen), maar uiteindelijk moest ik toch nog gecuretteerd worden. Dit laatste is ook erg meegevallen. Ik had heel sterk het gevoel dat het een jongetje is geweest en we hebben het weefsel bij ons in de tuin begraven. Ik voel dat hij af en toe nog bij me is en dat hij over ons gezinnetje waakt. Een beschermengeltje kunnen we wel gebruiken!
Op eerste kerstdag 2010 ben ik weer ongesteld geworden en ik zit nu op het wachtbankje van de eerste ronde.
We willen heel graag ons gezin uitbreiden en het liefste in de toekomst een groot gezin met 3 of 4 kinderen. Wat ondanks de zorgen om mijn dochter is zij echt het mooiste en liefste in mijn leven. Ik hoop dat dat ons in de toekomst gegeven is. Over een paar dagen kan ik testen, maar heel eerlijk gezegd heb ik nu niet het gevoel zwanger te zijn. Maar goed, we wachten rustig af. Ik hoop dit jaar in ieder geval zwanger te worden en het zou prachtig zijn als we dit jaar al een klein wondertje in onze armen mogen krijgen.
reacties (0)