Eenenveertig weken zwanger - wauw. We hebben het samen gehaald, kleine meid. Al had mama dat nooit verwacht.
Aan de ene kant is mama het wachten beu, maar aan de andere kant is dit het grootste compliment wat je als moeder zijnde kan krijgen. Mijn buik is blijkbaar een goed huisje voor jou, want je dobbert er nog vrolijk in rond. Daarnaast is mama je ook wel heel erg dankbaar dat je er zo lang over doet, want ik vond het een verdrietig idee om afscheid van je getrappel in mijn buik te nemen. En nu krijgt mama er zomaar één hele week cadeau bij!
Met ons gaat het goed! We eten, we slapen, we dansen en we praten. Mama voert vele gesprekken met je als we 's avonds in bed liggen en jij reageert daar dan op! Ik geniet nog volop van je bewegingen schatje, dat geeft mij een extra bevestiging dat je het fijn hebt in mijn buik.
Vandaag hebben we een 41 weken controle gehad in het ziekenhuis: een hartfilmpje en een echo. En uit de resultaten blijkt dat je het nog heel goed doet! Je hartje klopt stevig en mama heeft nog genoeg vruchtwater. Je ligt al erg diep met je hoofdje, en we hebben ook nog even je mooie hartje gezien, je ribbetjes, handjes, neusje en gezichtje. Al met al zijn we dus een super team samen!
Morgen ochtend wordt mama gestript door de verloskundige. Dat vind ik heel erg spannend. Met een beetje geluk lig je dan zondagavond in mijn armen, als het strippen effect heeft. En anders moeten we nog even geduld hebben.
Ach moppie, mama wacht op je - en als jij er klaar voor bent, dan mag je komen.
Ik hou van je, tot de maan en terug!
reacties (0)