Twintig weken alweer; op de helft. Wat hebben wij al samen een lange reis afgelegd, pluis. Een reis vol ups en downs; van elke dag overgeven tot weer alles kunnen eten. Van weinig energie tot veel meer energie en van gebroken nachten tot weer heerlijk uren doorslapen. Maar één ding is nooit veranderd.. mama zou het allemaal zo weer over doen. Want wat een prachtig engeltje krijg ik ervoor terug! Je blijft mama verbazen met je krachtige schopjes. En als ik mijn hand op mijn buik leg, lijkt het wel alsof je er naar toe zwemt om vervolgens een stuk of acht duwtjes te geven. Mama geniet enorm van die momenten! Soms denk ik wel eens 'was je er nou maar uit, dan kon ik je bewonderen en vasthouden'. Maar gelijk daarna denk ik alweer 'het gaat me allemaal veels te snel, ik kan eeuwig genieten van het leven in mijn buik'. Dus blijf nog maar lekker zitten pluis, groei - schop en slaap veel zodat ik je over twintig weken mag bewonderen. Mijn prachtige meisje!
reacties (0)