Dag 2012, Hallo 2013

Hoi lieve meiden,

als eerste wil ik jullie allemaal een heel gelukkig nieuwjaar wensen. Dat al jullie dromen en wensen uit mogen komen en dat het een jaar met veel liefde, warmte en gezelligheid mag worden. En dat alles in goede gezondheid, want dat is uiteindelijk wel het allerbelangrijkste.

Sjongejongejonge, ik kan het nog steeds niet bevatten, maar het jaar 2012 is alweer voorbij. En zoals de meeste van jullie, heb ik de afgelopen weken enorm stil gestaan bij alles wat er is gebeurd. Vaak worden dingen snel weer vergeten, omdat het allemaal zo 'vanzelfsprekend' is maar aan het einde van het jaar merk je toch dat die dingen ook weer naar boven komen drijven. In het jaar 2011 is ons grootste droom en wens uitkomen: ons prachtige meisje werd geboren en het grote genieten kon voor ons echt gaan beginnen. Dat jaar hebben we dan ook met z'n drietjes af mogen sluiten. Dat was erg bijzonder, maar doordat ik nog zo overheersd werd door hormonen en alles wat erbij komt kijken, ben ik er minder mee bezig geweest als het afgelopen jaar. En alsof alles in een flits is gebeurd was ineens daar ook het einde van 2012. En wat was het een mooi, maar een enorm pittig jaar voor ons. Als nieuwbakken ouders heb je eigenlijk geen idee wat je allemaal te wachten staat. We hebben enorm getobd met het slaapprobleem van ons meisje. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit, dan weer naar een homeopaat. Dit gebeprobeerd, dat geprobeerd, het is gewoon te veel om allemaal op te noemen. En al die tijd blijf je sterk en blijf je doorgaan. Totdat in november voor mij het vuurtje langzaam begon te doven. Ik was helemaal op door de zorgen en vooral het slaapgebrek. Gelukkig heb ik enorm lieve mensen in mijn omgeving die me goed hebben opgevangen en alle hulp hebben geboden die ik nodig had. Want alle energie en vechtlust die ik had was op. Na 2 weekjese thuis te hebben gezeten kreeg ik weer een beetje energie en ging het met mijn meisje ook beter. Ik moet zeggen dat het de laatste tijd goed gaat met het slapen. Ook al is het niet helemaal zoals wij het zouden willen, ons hoor je niet klagen en wij zijn enorm blij dat het beter gaat.

Ook onze relatie heeft een hoop te lijden gehad onder alle omstandigheden. We werden beiden zo opgeslokt door werk, huis, de zorg voor Mila en het slaapgebrek dat er samen helemaal niets meer was. We waren allang blij als we de dag door waren en om dan ook nog een s'avonds samen wat te gaan doen of doodgewoon op de bank te zitten, zat er gewoon niet in. Vaak lagen we om 20.00 uur al in bed. In zo'n zware perioden merk je pas hoe sterk, of niet, je relatie is. Gelukkig houden we ontzettend veel van elkaar en beetje bij beetje zijn we de scherven aan het verzamelen om alles weer te lijmen.

Dan loopt mijn moeder ook nog enorm te tobben met haar gezonheid, want sinds de nierinfarct die ze eind 2011 heeft gehad weten ze nog steeds niet waar dat vandaan komt en moet ze continu voor allerlei onderzoeken naar het ziekenhuis. Ze denken nu dat het een ziekte is die je imuunsysteem aantast, maar ook dat is weer niet zeker. Continu die onzekerheid doet mijn lieve mams niet goed. Net als ik kan ze daar heel slecht tegen en ondertussen zijn we alweer bijna 2 jaar verder en weten we nog niets.

Al met al is er een hoop gebeurd en naast het feit dat het lijkt alsof het alleen maar ellende was, zijn er gelukkig ook nog leuke dingen gebeurd waar ik nog steeds met veel plezier naar terug kijk. We hebben het afgelopen jaar ons meisje zie uitgroeien tot een klein, lief, maar ook eigenwijs dreumesje. We begonnen het jaar 2012 met een klein hummeltje die zich nog nergens van bewust van was en we sloten het jaar af met ons meisje hier rennend door de woonkamer. Wat heeft ze veel geleerd en wat heeft ze veel ontwikkelingen doorgemaakt. Weer te veel om op te noemen. We genieten zo van haar en ik kan een hele dag op de bank zittend doorbrengen en alleen maar naar haar bezigheden kijken. Dat is puur genieten!

En niet te vergeten, hebben we in oktober ook ons huis te koop gezet. We beseffen ons maar al te goed dat het een moeilijke tijd is, maar wie niet waagt wie niet wint. En we zien het wel. We hebben geen haast en we zitten prima in ons huisje, maar we zijn wel toe aan wat meer ruimte. We hebben al kijkers gehad, dus er is wel interesse, maar tot nu toe geen resultaat. We zullen het zien. Wie weet wat 2013 ons gaat brengen. We hopen in ieder geval dat we ons huis kunnen verkopen zodat we op zoek kunnen gaan naar het huis van onze dromen.

Nou meiden, zoals jullie kunnen lezen heb ik het afgelopen week veel stil gestaan bij wat er allemaal is gebeurd. Maar ik wil ook zeker vooruit kijken. Ik heb erg veel zin in het nieuwe jaar en ik ga er dan ook vol goede moed tegenaan. Met het afsluiten van 2012 heb ik voor mezelf ook afgesloten wat er is gebeurd en wil ik weer positief tegen dingen aankijken. Ik merk aan mezelf dat door alles ik ook veranderd ben. In positieve zin. Waar ik me vroeger druk kon maken om onzin dingen, probeer ik er nu toch wat positiefs voor mezelf in te vinden. Ook al is dat niet altijd even makkelijk, ik ben me er wel bewust van.

2013 wordt gewoon ons jaar. Het jaar waarin wij als gezinnetje steeds meer tijd en plezier met elkaar gaan beleven. Het jaar waarin we meer gaan genieten van de dingen in het leven die echt belangrijk zijn i.p.v je energie te stoppen in mensen en dingen die het niet waard zijn en het jaar waarin wij hopelijk ons droomhuis gaan vinden. Dit alles natuurlijk in goede gezonheid en met mensen die echt belangrijk voor ons zijn.

Meiden, nogmaals een heel gelukkig 2013 met veel liefde, warmte, gezelligheid en gezonheid.

2013 wordt een topjaar! Voor ons allemaal!

Liefs, XXX