Mila 1 maand

Hoi meiden,

het leek wel gisteren dat ik onze mooie meid voor het eerst in m'n armen hield en nou is ze alweer 1 maand. En wat is er een hoop gebeurd in die ene maand. Pffff ik hou het zelf gewoon niet meer bij. Mila is zich enorm aan het ontwikkelen en ik moet zeggen haar papa en mama ook. Want wat hebben we een hoop geleerd en meegemaakt de afgelopen maand. Ik zie mezelf alleen maar groeien in die moederrol waar iedereen het over heeft. De eerste weken waren echt wel heftig en die roze wolk zag ik nog niet voorbij komen, maar beetje bij beetje begin ik me toch op die roze wolk te begeven. Het blijft nog steeds erg pittig, maar ik heb nu wel meer het gevoel het allemaal aan te kunnen. 2 weken geleden had je me dat echt niet moeten vragen, want dan was ik waarschijnlijk in huilen uitgebarst en had ik geroepen dat ik dit niet kan. Maar we zijn nu weer een aantal weken verder en het gaat steeds beter (even afkloppen)

Mila is echt een schatje en ik geniet iedere dag steeds meer en meer van haar. Ze is ook zo veranderd in mijn ogen. Eerst was het een hulpeloos klein babytje, maar daar is nog maar weinig van over. Bizar hoe zo'n kleintje al een eigen karaktertje heeft. Ik blij me erover verbazen. Er zit echt een kop op en als iets haar niet bevalt dan zet ze het op een gillen en niet zo zachtjes ook haha. Van wie zou ze dat toch hebben ;) Ze is ook vaker wakker en als ze wakker is kijkt ze je duidelijk aan en probeert contact met je te zoeken. Zo schattig. Je smelt dan helemaal. Vorige week heeft ze voor het eerst echt 'gelachen' Voor zover je het lachten kan noemen, maar het was duidelijk te zien. Haar papa kwam thuis uit z'n werk en ik stond met haar voor het raam. Toen ze hem zag zette ze een lach op van oor tot oor. Ongeloofelijk! Ook is ze al best sterk in haar nekje en tilt continu haar hoofd omhoog. Nieuwsgierig aagje! Ze heeft alleen al vanaf haar geboorte last van spugen. In het begin kwam het er met hele golven uit en dat werd op den duur steeds minder. Nu heeft ze heel erg last van haar voeding die omhoog komt. Soms zelfs een uur nadat ze heeft gedronken. En het ergste is dat het dan door haar neus eruit komt. Zo zielig om te zien! Mijn hart breekt als ik haar zo zie tobben. Het liefst neem ik alles over. Ik ben maandag zelfs met haar naar de huisarts geweest. Ik was het op een gegeven moment zo zat en ik wil haar helpen en doen wat ik kan. De huisarts heeft naar haar longen geluisterd en haar buikje gevoeld. Alles zag er goed uit, maar ze heeft toch een doorverwijzing naar de kinderarts gegeven. Dus daar gaan we nou 6 januari naartoe. Ook gaf ze als tip om johannesbrood pitmeel bij haar voeding toe te voegen. Dit heb ik nou een aantal keren gedaan en ik heb wel het idee dat het helpt. Alleen heeft ze sindsdien last met het poepen. Ik weet niet of het alleen daardoor komt, maar het is begonnen sinds we met het johannesbrood pitmeel zijn begonnen. Haar ontlasting is niet dikker of veel veranderd, maar ze blijft maar drukken en persen. Ook zet ze het op een krijsen net zolang totdat het eruit is.

Vandaag zijn we naar het consultatiebureau geweest en is ze helemaal gecontroleerd. Ze weegt nou 4245 gram en is 53 cm lang. Dus dat is allemaal heel netjes. Ik was eerst bang dat ze het tijdens het uitkleden en aankleden op een krijsen zou zetten, want normaal gesproken houdt ze daar helemaal niet van. Maar nu was ze hartstikke lief en zat ze lekker om zich heen te kijken. Ze is helemaal goedgekeurd en ik ben super trots op mijn meisje. Toen besefte ik me dan ook hoe snel het allemaal wel niet gaat en hoe snel en goed zij zich ontwikkelt en dat maakt me alleen maar trotser. Toen we weggingen had ik echt gevoel alsof ik zweefde van trots haha. Heb het spugen ook nog met de arts op het consultatiebureau besproken en zij stelde voor om andere voeding te proberen totdat we naar de kinderarts moeten. Ik gebruik nu de standaard voeding van Nutrilon en nu gaan we de A.R. voeding van Nutrilon gebruiken. Dit is speciaal voor baby's die spugen. We gaan het maar proberen en ik mocht het ook om en om geven. Dus de ene keer de A.R. voeding en dan weer de standaard voeding. We zullen zien. Hopelijk helpt het, want dat is het belangrijkste. Dat zij zich goed en tevreden voelt.

Nog 1 dagje werken en dan heeft mijn vriend lekker 2 weken vakantie. Ik kijk er zo naar uit. Heerlijk samen zijn de hele dag en leuke dingen doen. Ik ga dan ook eindelijk weer eens een keer winkelen voor kleding voor mezelf. Ik heb nu echt bijna niks meer om aan te trekken. Alleen nog maar zwangerschapskleding en die ben ik ondertussen wel beu. Kerstavond gaan we naar mijn schoonouders en 2de kerstdag naar mijn moeder. Dit wordt Mila's eerste kerst, ook al zal ze er niet veel van meemaken haha. Het is voor ons wel extra leuk en bijzonder. Dus allemaal leuke dingen in het vooruitzicht.

Nou meiden, het is weer een heel boekwerk geworden haha, maar ik vond het wel heerlijk om het allemaal van me af te schrijven en met jullie te delen.

Alvast hele fijne feestdagen. En een heel gelukkig en gezond 2012!

Dat al jullie dromen en wensen uit mogen komen!