Nog 10 dagen........

Hoi meiden,

zoals m'n titel al zegt: Nog 10 dagen en dan is het de uitgerekende datum. Wat gaat het nu toch allemaal langzaam zeg, maar aan de ene kant vliegt de tijd ook weer voorbij. Ik weet ook niet zo goed wat ik ervan moet denken/vinden. Ik weet alleen dat ik het onwijs zat ben en dat ik NU wil bevallen!!! Overal om me heen worden baby's geboren en wij zijn nog steeds aan het wachten. Ik weet dat het allemaal erg negatief klinkt, maar zo voel ik me ook echt. Ik ben nog steeds onwijs trots en blij met mijn mooie dikke buik waar ons wondertje in groeit, maar ik merk dat het me lichamelijk nu wel erg zwaar wordt. Ik word iedere ochtend zo moe wakker en die vermoeidheid gaat niet weg. Terwijl ik echt wel m'n rust neem en s'middags ook nog even naar bed ga. Ik zie er ook uit alsof ik 3 weken niet heb geslapen. Zelfs mijn moeder viel het op dat ik er zo moe uitzie. Het fijne is dat dat het eerste is wat iedereen zegt als die me ziet. Oh ja, en dat m'n buik nou wel heel erg groot is. Ik voel me af en toe net een wandelende attractie waar iedereen maar z'n mening over mag uiten. Pfff gek word ik ervan. Alsof ik de enige zwangere vrouw ben die op deze aarde rondloopt. Zo word je soms aangekeken en dat irriteert me echt mateloos, zoals heel veel andere dingen trouwens maar dat bespaar ik jullie liever ;)

Dit is nou bijna mijn 3de week van m'n verlof en ik begin me nu echt te vervelen. Alles is 10 keer schoon gemaakt en gesopt en eigenlijk zou het weer moeten gebeuren, maar ik heb er gewoon geen zin meer in. De versiering heb ik in huis gehaald, de geboortekrans voor aan de deur heb ik gemaakt, het geboortekaartje is helemaal af, zelfs beschuit met muisjes heb ik al in huis gehaald. En nu??? Het liefst ga ik iedere dag shoppen voor die kleine, maar ik ben bang dat als ik dat doe we na een week geen geld meer op de rekening hebben haha en ze heeft in principe alles al, maar dat is de verveling denk ik.

Voor de rest probeer ik deze laatste weken nog echt wel te genieten van het zwanger zijn, want ik besef me wel dat ik het ga missen. Hier heb ik uiteindelijk zoooo lang naar uitgekeken en nou is het bijna voorbij. Dat maakt me dan weer een beetje verdrietig, maar ook weer extra trots en blij dat ik dit allemaal mee mag maken. Had het echt voor geen miljoenen of wat dan ook willen missen. Het is iets wonderlijks en het meest bijzondere wat er in dit leven is en ik heb het mee mogen maken. En hopelijk mag ik het in de toekomst nog een keer meemaken. Als ik hieraan denk dan vergeet ik al m'n geklaag en frustraties en ben ik alleen maar dankbaar om zwanger te mogen zijn en straks een gezond kindje op de wereld te mogen zetten. En ik heb er echt zin in.

 Dus kom maar op kleine meid. We kunnen niet wachten om met je te knuffelen, om je te bekijken, je te verzorgen en voor altijd van je te houden. We zijn er helemaal klaar voor!!!

Liefs, XXX