38 weken

Hoi meiden,

nou het was me vandaag het dagje wel. Ik zal even bij gisteren beginnen. Gisteren om 19.10 uur hadden we een controle afspraak bij de verloskundige. Nou had ik al de hele dag last van hoofdpijn en ik voelde me gewoon niet zo lekker. Ik was s'middags op bed gaan liggen, maar dat hielp ook allemaal niet, dus s'avonds bij de versloskundige aangegeven wat er was. Ze wilde zoiezo m'n bloeddruk meten en daaruit bleek dus dat die wat aan de hoge kant is voor mijn doen. Ook heb ik de laatste tijd last van dikke handen en in m'n gezicht ben ik ook wat opgezwollen zeg maar. Het zijn natuurlijk de laatste loodjes en dat soort dingen horen er gewoon bij, maar omdat m'n bloeddruk aan de hoge kant was en ik in m'n gezicht opgezwollen was wilde ze toch voor alle zekerheid dat ik vandaag naar het ziekenhuis ging om een hartfilmpje te laten maken en dat de gynaecoloog er even naar zou kijken. Ze twijfelde wel heel erg of ze me wel of niet moest sturen, maar m'n vriend hadden allebei zoiets van als je twijfelt kan je me beter sturen. Stel dat er wel wat aan de hand is. De verloskundige zou vandaag een afspraak voor me maken en mij dan bellen om door te geven hoe laat ik in het ziekenhuis moest zijn. Gelukkig heb ik niet lang hoeven wachten want vanmorgen om 09.00 uur ging m'n telefoon. Het was de verloskundige met de mededeling dat ik om 11.00 uur een afspraak had staan in het ziekenhuis. Dat was wel erg fijn, want ik was bang dat ik de hele ochtend had moeten zitten wachten op een telefoontje en aangezien ik heel slecht in wachten ben, was het voor mij een marteling geweest. Maar het viel allemaal mee gelukkig.

Iets voor 11 waren we in het ziekenhuis en mochten we plaatsnemen in de wachtkamer. M'n moeder was mee want m'n vriend moest gewoon werken. En mocht er wat zijn dan is die zo in het ziekenhuis, maar m'n gevoel zei dat het allemaal goed was dus vond ik het ook niet zo heel erg als die niet mee kon. M'n moeder en ik zaten lekker te kletsen en voor we het wisten was het 11.30 uur, maar ik zat daar nog steeds. Dus m'n moeder ernaartoe gelopen om te vragen of ze ons niet per ongeluk waren vergeten, maar dat was niet het geval en ik mocht gelijk komen. Nou ik mocht gelijk liggen en kreeg 2 banden om m'n buik. Eentje ter registratie van harde buiken en eentje die de hartslag van de baby meette. Ook werd m'n bloeddruk ieder 5 minuten gemeten. Dus ik zat helemaal onder draden en plakkertjes haha. Na een half uur zou de verpleegster terugkomen en dan kwam de gynaecoloog om de uitslagen met mij te bespreken, want ik moest ook nog urine inleveren. Gelukkig was m'n moeder mee en had ik zo wat afleiding anders had ik mee echt dood verveeld, want je kan geen kant op. Na ongeveer 3 kwartier kwam de verpleegster dan eindelijk om me los te koppelen. Dat was rond 12.10 uur. Nou moest ik dus gaan zitten wachten op de gynaecoloog. De tijd ging voorbij en er kwamen steeds meer mensen binnen, maar ik zag nog steeds geen gynaecoloog. Ondertussen was het al 13.00 uur en wij zaten nog steeds te wachten. Het bleek dus dat er een aantal gevallen waren binnengekomen die voorrang hadden op mij. Nou uiteindelijk kwam dan de gynaecoloog om 13.30 uur! Ze heeft het hartfilmpje bekeken en de uitslag van de urine en kon me dus vertellen dat alles er goed uitzag en dat de kleine het nog prima naar haar zin heeft daarbinnen. Ze heeft nog wel een echo gemaakt voor alle zekerheid, maar daar was ook niks geks op te zien gelukkig.

Dus na bijna 3,5 uur binnen te zijn geweest mochten we gelukkig met goed nieuws weg, maar ik was echt kapot van het wachten. M'n lieve schat zat al die tijd in de zenuwe natuurlijk. Had hem wel een paar keer gesmst, maar de uitslag wisten we natuurlijk nog niet. Ook al zegt je gevoel dat het wel goed zit het is altijd een hele ontlading als je gevoel ook echt bevestigt wordt. Dus wij weer blij en opgelucht naar huis.

Dus meiden, ik heb voor mijn gevoel de hele dag in het ziekenhuis gezeten en ben nou echt moe van alles. Zoiezo wordt het met de dag zwaarder en word ik met de dag ongeduldiger. Ik had een paar dagen geleden nog echt het gevoel dat het niet meer zo heel lang zou duren, maar daar kom ik steeds meer van terug. Volgens mij heeft die kleine meid het daarbinnen prima naar haar zin en is ze nog echt niet van plan om eruit te komen. Heb echt het gevoel alsof ze nog 3 maanden blijft zitten haha. Daar word ik soms wel moedeloos van hor. Vanmorgen zaten we op de verlosafdeling en er kwamen allemaal stellen voorbij die naar huis mochten met hun baby. Als ik dat zie dan ben ik echt jarloes op ze en wil ik ook zooooo graag.

Nou lieve meiden, ik ga stoppen want m'n lieve schat komt net thuis.

Fijne avond nog!!!!

Liefs, XXX