In een woord: GEWELDIG!

Hoi meiden,

nou eindelijk na weken wachten, geduld hebben en in zenuwen zitten was het vandaag eindelijk zover. DE ECHO! Pfff wat heb ik de laatste tijd veel geduld moeten hebben, maar daar ben ik vandaag dubbel en dwars voor beloond. Namelijk met een prachtige echo van ons kindje.

Ik zal even bij het begin beginnen. De afspraak bij de verloskundige had ik net voor mijn 6e week gemaakt. Ik ben nu bijna 11 weken dus heb ruim 5 weken moeten wachten. En wat duurt wachten dan lang! Vooral de laatste week want dan ben je echt aan het aftellen. Nog 4 dagen, nog 3 dagen enz. Werd echt gek van mezelf. Het moment dat je een positieve zwangerschapstest in handen hebt weet je uiteraard dat je zwanger bent en word je overspoeld door een berg van emoties, gedachten, gevoelens en ga zo maar door. In principe weet je dan nog niks. Gaat het daarbinnen allemaal wel goed? Ontwikkelt het kindje zicht goed? Klopt het hartje? En duizend andere vragen die je al die weken met je mee moet dragen tot het moment waar je dan zo lang op hebt gewacht en naar hebt verlangt. Gisterenavond ben ik ook eerder naar bed gegaan in de hoop dat het snel vandaag zou zijn. Gelukkig stond de afspraak om 10.00 uur dus hoefden we niet nog eens de hele dag te wachten. Vannacht wel 10 keer wakker geworden in de hoop dat het al ochtend was haha. En daar zit je dan ineens, in de wachtkamer van de verloskundige. Hier heb ik zoooo lang op gewacht en nu is het gewoon zover. Ik heb af en toe even tegen me vriend geroepen of het echt zo was of dat ik droomde. Want op zo'n moment leef je echt in een waas. Je vergeet alles om je heen en je enige doel is je kindje zien. Hoe ziet hij/zij eruit? En het belangrijkste: gaat alles zoals het hoort te gaan. Gelukkig hoefden we niet zo lang te wachten en mochten we binnenkomen. De verloskundige die we vandaag hadden was erg aardig, gelukkig. Zal je net zien tref je zo'n kreng. Maar gelukkig was deze erg aardig. Ik mocht dan ook gelijk gaan liggen want omdat ik het al zo spannend vond wilde ze me niet langer in spanning houden. Nou daar gingen we dan. M'n hart bonkte in m'n keel en volgens mij heb ik al die tijd ook geen adem gehaald. En ineens uit het niets verschijnt een klein mensje met een prachtig mooi kloppend hartje. Nou op zo'n moment staat alles stil en heb je absoluut geen besef van tijd. Het enige wat ik kon roepen was WAUW! Het is al een echt mensje. Ons kindje, onze wens! Daar ben je dan! En wat ziet dat er mooi uit zeg! Ik ben nog nooit in mijn hele leven ergens zo onder de indruk van geweest als van deze echo. Ik begrijp nu ook wat iedereen bedoelt met de roze/blauwe wolk want daar drijf je echt op op zo'n moment. En in mijn geval al de hele dag. Ik kan alleen maar lachen en loop de hele dag met een enorme grijns op mijn gezicht. Mijn vriend trouwens ook. Die stond met tranen in zijn ogen te kijken en volgens mij had die zelf niet eens door wat die allemaal riep haha. Het is ook zo overweldigend allemaal. Ik heb er geen woorden voor. Het is echt een WONDER!

Tijdens de echo werd het kindje ook opgemeten om de uitgerekende datum te bepalen en het scheelde 1 dag met wat ik had berekend. Ik ben 24 november 2011 uitgerekend en ik dacht zelf 25 november. Na de echo kregen we ook nog een mooi foto'tje mee en werden er nog wat vragen gesteld. Vrijdag moet ik terugkomen voor een intake.

Al met al is deze dag voor mij tot nu toe de mooiste van heel mijn leven. We hebben ons kindje gezien en alles ziet er goed uit. Ik zou het nu wel van de daken willen schreeuwen. Zo trots zijn we. Wij worden papa en mama van dit prachtige wonder. Ons kindje, helemaal van ons. Ik kijk nu al uit naar de volgende echo. Maar voorlopig kan ik hier nog wel even op teren haha. Heerlijk! Ik wens echt iedereen zo een mooie echo als dat wij hebben gehad.

Nou meiden, ik ga even verder dobberen op mijn gelukswolkje, maar ik wilde toch nog jullie op de hoogte brengen van deze mooi ervaring.

Fijne avond nog!

Kussssss