Verdriet na miskraam gaat maar niet over..

Hoe lang gaat dit duren? Ik weet het niet meer. In het begin dacht ik dat ik sterk genoeg was en dat ik het weer aandurfde. Maar nu de laatste dagen voel ik me zo rot. Ik denk elke keer aan dat moment en huilen elke keer. Wanneer stopt het?


Ik heb soms het gevoel dat niemand mij begrijpt, zelfs mijn man niet. Zo alleen voel ik me dan. Iedereen om me heen die werken en gewoon routin hun werk doen. En bij mij.. alsof alles stil ligt en niet verder gaat. Ik ga dan wel naar werk, maar eigenlijk voel ik me net een zombie die verplicht is om te werken. Ik kan me niet concentreren en heb geen werkplezier. Ik wilde al stoppen met werken, maar voel me ook schuldig tegenover mijn collega's.


Ik voel me daarnaast ook erg moe en lusteloos. Daarom heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt. Ik heb ook sinds 5 dagen wat roze bruin afscheiding. Het lijkt me geen menstruatie, want het is heel weinig. Sinds de ovulatie heb ik eigenlijk die afscheiding wat ik niet snap. Ik zou volgende week vrijdag ongesteld moeten zijn denk ik. En het gekke is, dit keer hoop ik dat niet zwanger ben. Ik weet niet hoe ik dat ga overleven en ik ben zo bang dat het weer gaat gebeuren.


Maar die kinderwens.. moet ik dat stukje in mijn leven dan maar afsluiten?

568 x gelezen, 8

In Overig

reacties (0)


  • Baby 2.0

    Ik begrijp je gevoel. Ik weet niet hoelang geleden je mk was. Die van mij was in februari. Ik heb 3 a 4 weken thuis gezeten in een dip. Niet werken, niet praten en mijn gevoel stond "uit" naar mijn idee. Ik was eigenlijk zo verdrietig en wilde er gewoon over praten met daarbij een flinke jankpot. Dat heb ik uiteindelijk ook kunnen doen en dat was niet bij mn vent, beste vriendin of moeder...het was bij een collega waamee ik nauwlijks contact heb. Het voelde zo goed en daarna lewk het net alsof ik ineens de hele wereld weer aankon. Ik hoop dat je snel uit de dip komt. Ik ben inmiddels wel weer zwanger en de angst is er ook enorm, elk pijntje wat ik voel doet mn hart sneller kloppen. Mabye moet je erover praten met iemand die niet zo dicht bij je staat? Veel sterkte en hoop dat je er boven op komt. X

  • 2012beyza

    Als je moet huilen gewoon huilen en niet in proppen. Rouwen kan indd nog lang duren is ook niets mis mee. Probeer wel verder te gaan hoe moeilijk het ook is. Ik heb ook vaak het gevoel dat ik zo alleen ben. Stiekem huil ik dan ook en niemand in het huis die het ziet. Ga ik naar boven en laat ik me gaan. Daarna voel ik me veel beter. Het doet mij ook goed om met een collega van mij erover te praten. Die ook al enige tijd bezig is voor een derde. Ik lucht mijn hart vaak bij haar en dat helpt ook. Maar ik weet ook dat ik ook voor de tweede keer een dikke buik zal krijgen en veel zal aankomen weer stinkende luiers mag verschonen. Onze tijd komt ook! Ik ben er heel erg zeker van.

  • 4dewondertje2*

    Ach meid het is nog maar zo kort geleden!! Is helemaal niet gek dat je je nog zo voelt. T is ook een enorme klap die je weer te verdragen hebt. Geef het de tijd! En je kinderwens afsluiten zou ik zeker niet doen ,misschien is rust en het even loslaten goed voor nu! heel veel sterkte,echt het komt wel!!

  • stama

    War rot voor je. Soms lijkt het inderdaad alsof het iets is waar je maar even overheen moet stappen. Mij lukt dat ook niet. Ik ben benieuwd wat de huisarts ervan zegt!

  • nog-even!

    Joh, je zit in een rouwproces. Dat is niet ineens voorbij.... En zéker niet al na 4 weken. Geef jezelf de tijd om te rouwen, maar neem je beslissingen voor de toekomst niet op basis van angst... En je kinderwens hoef je echt niet af te sluiten, je zou hem evt wel even kunnen parkeren, tot je er wel klaar voor bent.... Het wordt echt beter, maar niet vandaag

  • Kaartje704

    Ik zou je wens niet opzijschuiven. Wel zou ik meer tijd nemen tot je vrede hebt met de situatie. Heel veel sterkte en goed dat je naar de huisarts gaat!