Schrikken!

Dat was schrikken afgelopen dinsdagmiddag, was naar de wc gegaan en ik had bloedverlies. Toch maar even bellen met het ziekenhuis want ik had ook al de hele dag last van een harde buik.

Ziekenhuis gebeld, ik moest meteen komen en me melden bij de verloskamers . Oeps oke dan, snel Serge gebeld dat ik dus naar het ziekenhuis moest en m'n tas gepakt, die ik dus gelukkig al klaar had staan.
Gelukkig was alles goed de placenta zat nog steeds daar waar die hoort te zitten en het kleine mannetje zwaaide vrolijk naar ons. CTG zag er goed uit, alleen had ik inderdaad een onrustige buik. Bloeddruk gemeten was natuurlijk verhoogt naar 90/130 (voor mij niet slecht) Moest een nachtje ter observatie blijven.

Volgende dag was helaas mijn bloeddruk toch weer gestegen naar 95/130, dus weer een CTG die er weer mooi uitzag, alleen nog steeds een onrustige buik van mij. Geen bloedverlies meer. Weer bloeddruk meten was gedaald naar 85/130, mooi dan kan ik vast wel naar huis. Nee eerst weer mobiliseren en kijken of ik niet weer bloed zou verliezen, gelukkig dus niet.Dan krijg je pas om 16.30 uur te horen dat ze je toch nog een nachtje ter observatie willen houden bah, je slaap al zo lekker in een ziekenhuis, ik was ondertussen al zo stijf als een plank van het hangen, zitten, liggen.

Maar ja alles voor de kleine man !!

Vanmorgen dus opnieuw de hele reutemeteut, Bloeddruk perfect 79/130 CTG prima, buik rustig, dus mag ik dan nu eindelijk naar huis? Nee wachten op de artsenronde van 13.00 uur Oke ik hang, zit, lig wel weer.

Gelukkig de artsen hebben me naar huis gestuurd en me op het hart gedrukt om het toch vooral rustig aan te doen.

Ik ben dus weer lekker thuis en met de kleine man en mij gaat alles dus weer prima!!