Amnion streng echo

Afgelopen donderdag (24-02) de extra echo gehad vanwege de amnion streng die gezien was in mijn baarmoeder en die ervoor zorgde dat de afgelopen week m.n. voor mij wel erg spannend was. Ik had op internet van alles opgezocht omdat ik niet wist waar we precies mee te maken hadden en ik wilde feiten, statistieken en een definitie om hier meer over te weten te komen. Dit was dus in het Nederlands niet te vinden, vandaar dat ik op afbeeldingen had gekeken bij Google, niet een slim plan. Het leek erop dat ook verderop in de zwangerschap complicaties kunnen optreden, gezien die verschrikkelijke foto's die ik in beeld kreeg. Ik wist niet of er nou bijv. 1 of 70% kans zou zijn op een complicatie of het juist aan het begin meer risico gaf of aan het eind (wat ik dacht omdat de baby dan minder ruimte heeft), etc. Na die foto's en wat minder prettige feiten gelezen te hebben op engelse sites, besloten om het laatste wat ik gelezen had, maar te onthouden: waarschijnlijk is het geen amniotic band maar een sheet, want die komen veeeeel meer voor en geven vrijwel geen complicaties.

De echoscopist gaf het verlossende woord: een 'band' is wat anders dan een 'streng' en ik dacht dat dat hetzelfde was. Een streng gaat vaak in het begin al om de foetus heen en zorgt voor inkepingen op de echo (waardoor lichaamsdelen afgekneld kunnen worden of zelfs geamputeerd) in de lichaamsdelen. Verderop in de zwangerschap (na 20 weken) als alles er verder goed en intact uitziet, levert het eigenlijk geen gevaar meer op. Dus.... bij ons ook niet!!! Want het mannetje was compleet en gaaf (en nog steeds een jongetje). Het enige waar je rekening mee zou kunnen houden is dat de baby last heeft van de streng als hij goed moet gaan liggen voor de bevalling en doordat de streng soms een litteken in de baarmoeder als oorzaak heeft, kan het dat de placenta minder goed kan loskomen (bloedingen), maar daar heb ik ervaring mee en daarom moet ik sowieso naar het ziekenhuis om te bevallen. Je was goed wakker op de echo, erg bewegelijk. Nadien op controle geweest en ook mijn baarmoeder was goed gegroeid (op navelhoogte, precies volgens schema). RR 90 over 45. Weer net zo laag als de vorige keer. Helaas, verplicht dropjes eten dus! Vandaar trouwens dat ik nu ook al wat meer last heb van lange tijden staan of lopen, moet dan even een paar minuten zitten en dan doen mijn benen het wel weer.

Verder heb ik vrij veel energie en zin om het huis op te knappen en leeg te ruimen (alle troep de deur uit), ruimte maken! Ook op het werk gaat het weer wat makkelijker, minder vermoeidheidsaanvallen. Wel aangekomen, weeg zo'n 68 kg (dus al 9 aangekomen). Kinderen gaan minder drinken merk ik, misschien dat het weer anders gaat smaken of dat het aanbod slinkt. Romy had ook zo'n periode toen ik zwanger was van Neville. Vond ik toen echt verschrikkelijk, gelukkig heeft ze het drinken wel weer opgepakt later in de zwangerschap. Ik heb ook nog steeds geen mooie foto's daarvan en ik vind dat dat eigenlijk nog wel moet, helemaal met die dikke buik ertussen straks. Het is zo'n mooi momentje met elkaar. Al dagen ze elkaar nu wel steeds meer uit, elkaar aanraken en kijken hoe lang het duurt voor de ander er echt flauw van is. Maar ook veel knuffeliger naar elkaar en naar mij toe tijdens het drinken, dat is dan weer de andere kant.

De tegels van de keuken zijn eindelijk binnen, ze zijn nog steeds naar onze smaak en de goede keus geweest. Nou de kleuren van de woonkamer nog en dan maar eens opnieuw een pot verf etc. opentrekken op de bovenverdieping. Ik heb over 2 weken mijn telefonische intake bij het Groene Kruis (kraamzorg), hoop toch wel heeeel erg dat Judith ons weer kan komen helpen hoor. Vond dat zo knus, gezellig, vertrouwd en eigen. Kon ze meteen Romy en Neville goed leren kennen en zien wat ik de eerste week zag... Mooi om samen te delen (behalve dan met Hilco bedoel ik dan he).

Neville heeft de baby gevoeld en keek mij toen heel verbaasd met open mond aan, weet niet of hij precies begrijpt dat dat de baby is, maar hij was sowieso wel verbaasd dat er iets tegen zijn hand aanklopte. Romy voelt ook wel (zelfs vaker en dan ook op eigen verzoek), maar lijkt minder geduld te hebben om haar handje een poosje te laten liggen.