IUI #1

Vandaag was het dan zover; de inseminatie!

17 mei was cyclusronde 23 gestart. Na 10 dagen prikken met Gonal-F (vanaf 20 mei), kreeg ik donderdag de 30e te horen dat (en hoe) ik 's avonds de Pregnyl-spuit moest zetten om stipt 19:15 uur. Bah, wat vond ik dat een nare spuit!

Vanmorgen (officieel gisterochtend, 1 juni) moest mijn man zich om 09:00 uur melden bij het fertiliteitslaboratorium. Met een potje ging hij braaf naar het herenkamertje en ondertussen hopen op het beste, want de middag ervoor hebben we zelf nog een natuurlijke poging gedaan. De folder (speciaal voor IUI met milde stimulatie) van het ziekenhuis zei namelijk dat het niet nodig was om onthouding te hebben voor de behandeling. Op een ander formulier stond minimaal 2 dagen, maar dat was een algemeen formulier van het lab en niet specifiek met betrekking op IUI. Gokje gewaagd dus.

We moesten wachten tot 11:00 uur, dus in de tussentijd maar de La Place opgezocht voor een ontbijtje en daarna wat wezen struinen in woonwinkels. Om 11:00 uur zaten we weer in de wachtkamer en alles liep tot dat moment eigenlijk best relaxed. Ik werd ineens zenuwachtig toen mijn naam werd genoemd... Ik was bang voor pijntjes (blijkbaar lichtelijk trauma aan HSG-onderzoek/baarmoederfoto overgehouden, haha), maar het viel gelukkig reuze mee. De Pregnyl-spuit vond ik erger!

Mijn man had een score van 10,5 miljoen opgewerkte zwemmers. De verpleegkundige zei dat ze ons een goede kans gaf gezien de score, onze leeftijd (man 28 en ik 26) en dat ik 1 groot & 1 klein eitje had. Dat klinkt hoopvol! Echter onthoud ik maar al te goed wat de gynaecoloog tegen mij heeft gezegd: slechts 30-40% loopt na 6 (!) behandelingen zwanger de deur uit, IUI is geen garantie voor een zwangerschap en er is altijd nog kans op een miskraam. Poeh... Dat klinkt dan inderdaad niet bepaald hoopvol.

15 juni mag ik testen. Dat is dan nu ook gelijk het moeilijkste; het wachten. Aangezien we toch niets anders kunnen doen dan wachten, gaan we maar gewoon verder met waar we gebleven waren: genieten van elkaar, genieten van ons huis, lekker werken (altijd goede afleiding) en zorgen voor veel gezelligheid. En... blijven dromen natuurlijk!