Het kan beter

Tijd voor een -van me afschrijf blogje- ik ben niet meer zo bezig met een kindje. Heel eerlijk ben ik daar wel blij mee, die kriebels zijn weg, misschien komen ze terug maar misschien ook wel niet. De timing is nog steeds slecht want mijn relatie is nog steeds niet zoals hij moet zijn.

Ik betwijfel sterk of het nog wel word wat het was, ik denk dat dat niet meer kan.

Mijn partner heeft de diagnose ADHD gekregen en gaat er nu medicijnen voor slikken. Omdat deze diagnose is gesteld vallen er wel wat puzzelstukjes in elkaar. Hoe dat hij tegen mij doet en tegen zijn kind. Gelukkig ziet hij dat zelf ook in. Het is hopen dat de medicijnen hem de rust geven in zijn hoofd die hij nodig heeft.

Ongeveer 3 kwart jaar geleden is er iets voorgevallen tussen ons, ik ga verder niet in details treden want daar heb ik niet eens zin in. Tis te pijnlijk. Maar goed tis gewoon heel jammer dat er iemand is die ons uit elkaar wil hebben aangezien mijn partner anonieme apps krijgt met dingen erin die echt niet leuk zijn. Tis te hopen dat we dat naast ons neer kunnen leggen.

Voor de rest werk ik op dit moment niet. Ik zit in een juridsch conflict met mijn werkgever. Joepie!! Die man maakt mijn leven zuur, op alle mogelijke manieren werkt hij tegen, ik snap er niks van. Was ik dan zo slecht. Ben ik zon slecht mens dat ik dit allemaal verdien. Nouja volgens hem wel. 

Anyway iemand die dit leest zal er geen bal van snappen maarja zolang ik het maar weet toch....