5 weken oud alweer

Jeetje, gister was het alweer 5 weken geleden dat onze kleine dame geboren is. En wat vliegt de tijd! Als mijn verlof zo doorgaat ben ik binnen no-time weer aan het werk... nog maar even niet aan denken!

De eerste 2 weken hadden we echt een structuur, iedere dag was voorspelbaar, strict na 3 uur de fles, uitbuiken/knuffelen en doorslapen tot de volgende voeding.
Toen we daar net aan begonnen te wennen toen veranderde dat, natuurlijk :) Ik waai mee met de wind die R.osalynn heet; de ene keer komt ze na 3 uur al voor een fles, terwijl ze de andere keer na 4 uur en soms zelfs 5 uur komt. Al heel snel had ik door dat verwachtingen hebben van de dag en voornemens 'ik wil dit en dit gedaan hebben' niet werken met een kleine baby. Ten eerste lukt dat gewoonweg niet omdat die kleine echt niet altijd slaapt tot haar volgende voeding en ten tweede werkt dat voor jezelf heel frustrerend om iets niet af te krijgen. Oh en ten derde ben ik nog erg moe dus dat werkt ook niet mee. En met die gedachte neem ik de dag zoals het komt en dat geeft een hoop rust! Het voelt zo relaxed, geen verwachtingen van mezelf, alleen zorgen voor de kleine baby en voor mezelf.
Als het huishouden overdag niet lukt, dan s avonds even met de stofzuiger en dweil door de kamer. Tsja en anders is er morgen wel weer een dag, of is manlief er ook nog.
Oftewel ik zit nog steeds op een roze wolk en in mijn eigen 'luchtbel'. Dat zal wel anders worden als ik over een week of 7 weer aan het werk ga, maar voor nu blijf ik daar lekker op/in zitten, echt genieten!

De kleine dame doet het goed en ze krijgt al echt spekkies op haar lijfje, zo schattig! Minder schattig is het badritueel. Ze vindt badderen heerlijk maar niet als ze moe is of honger heeft. Met de kraamzorg deden we een half uur voor de voeding haar in bad en dat ging heel goed en ze genoot ervan. Maar ook dat is veranderd, althans ik moet zorgen dat ze nog slaperig is en dan kan ze van haar badje genieten, maar dat is meestal niet meer een half uur voor de fles, dan vindt ze het toch allemaal niet zo fijn en dat betekent huilen! Gillen! Krijsen!(en hard oeii) Dus ik ga het badje maar op een ander moment doen, een uur na de fles of halverwege tussen de voedingen, kijken of dat helpt en zich dan wel prettig voelt in het water en beter kan ontspannen. Oftewel de blanco gebruiksaanwijzing die meegeleverd is vullen we zo steeds meer in op haar behoeften en wat ze fijn vindt.
Ook kan ze heel lief lachen. 2 weken geleden lag ze na een wandeling nog lekker in de kinderwagen en ineens hoor ik gelach, echt zoooo schattig! Nu doet ze het af en toe dat lachen met geluid, maar haar mooie lach mogen we steeds vaker zien.
Ze is ook best sterk merken we, sinds ze 3 weken oud is begon ze met haar hoofdje op te trekken en te oefenen en nu kan ze ons zelfs al even aankijken en haar hoofdje rechtop houden als ze op haar buik ligt. En verder knuffel ik veel met 'r, dicht tegen me aan, heerlijk!!

Met mij gaat het goed! Zo cliché maar als het met haar goed gaat, dan gaat het met mij ook goed! Okay lichamelijk (en geestelijk, zwangerschapsdementie.. help!) ben ik er nog lang niet. Mijn lijf voelt slap, ik heb vaak buikpijn/steken/krampen en mijn onderkant is nog gevoelig. Vanaf de 2e week doe ik bekkenbodem oefeningen 3x per dag en dat gaat goed. Ik hou het nu zelfs droog als ik nies, joehoeee haha! En moe.. oooh ik ben zooooo moe, en slaap ook als het kan s middags met haar mee. Verder mag ik niet klagen met een buik die grotendeels weg is en ik zit nog 1 kilo boven mijn startgewicht. Maar wat vorm betreft is het echt wel anders dan voor de bevalling, vooral mijn heupen die zijn breder en ronder. Maar ach, wie weet trekt het weg en anders ook niet, ik heb in ieder geval een prachtige dochter :)  Daarna wil ik de 5 hormoonkilo's (van de Clomid en IUI injecties) ook nog graag kwijt, maar straks als het  '' echte ' werkende en sportende leven weer gaat beginnen gaat dat er hoop ik wel vanaf, zou leuk zijn.

Het moederschap voelt alsof het op mijn lijf geschreven is, het voelt zo goed, zo eigen, zo heerlijk.

Ik ga nog even door met genieten (en puf vinden om het eten te maken en nog even te stofzuigen voordat er kraamvisite komt, oh en de was binnen te halen..dat wel, mama zijn is hard werken besef ik nu maar al te goed!)