Laatste loodjes wegen het zwaarst, yes they are!

Moet echt even klagen hoor!

Ik voel me dik, zwaar, moe, me bekken doet zeer als ik al liggend met de voetjes omhoog 1 been een stukje verplaats, of mijn benen worden ineens heel onrustig en het liefst zou ik dan  lekker een rondje hard willen lopen terwijl ik daar niet aan moet denken om al waggelend nog even een blokje om te lopen zuchttttttt.

Sinds een dag of 5 rommelt het van binnen. Indalingsweeën / pijnlijke steken die me overvallen vanuit het niets en voorweeën en harde buiken die soms zeer gaan doen in die mate dat ik me even op mijn ademhaling moet concentreren. Zoals dit soort momenten komen gaan ze ook weer ineens.. zonder enige regelmaat. Meisjelief kan soms nog flink uithalen en vandaag vindt ze het prettig om haar voeten in mijn ribben te plaatsen. Ik slaap al weeekenlang slecht maar nu merk ik dat ik er gewoon niet gezelliger op wordt, voel me echt zwaar chagerijnig vandaag , voer geen fluit uit en zit mezelf even gigantisch in de weg. Dat ik op de bank lig met de voetjes omhoog en ik niet bij mijn glas drinken kan bijvoorbeeld, het is eigenlijk lachwekkend als ik erover nadenk hoe chagerijnig ik daar al van wordt.

Ik denk dat ik dat maar ga doen.. lachen om mezelf.. aangezien positieve energie beter werkt dan negatieve ;-)
Dan ga ik me ondertussen verzuchten op het feit dat ik alweeeeeer naar het toilet moet. Of me druk maken over het kraambezoek hoe dát te regelen en hoe daarmee om te gaan.
Ik denk.. dat ik gewoon moet gaan slapen zodat deze offday snel voorbij is.... misschien nog wel de meest verstandige beslissing van vandaag!

... en toch.. dat ik dit mag meemaken die laatste loodjes.. een klein mensje in mijn buik... jaaaa daar doe ik het voor en heb ik het graag voor over :D