22 weken, eindelijk aangekomen!

Zojuist weer een controle gehad bij de verloskundige. Kindlief was nogal beweeglijk tijdens hartje luisteren. Dan hoorden we de harttonen eerst wat verder weg en toen 'zwom' ze onder de doptone door, zo grappig! De uitslagen van de 20 weken echo doorgesproken; kindje groeit goed, zit precies op het gemiddelde in de groeicurve. Heerlijk zo'n gemiddeld kindje :D.

Verbaasd was ik wel toen ze zei dat de placente voor ligt. In het ziekenhuis (met 13 wk) heb ik het dan toch niet goed begrepen want ik dacht dat de placenta achter lag. Maar ach als dat alles is, ben blij dat ik haar nu zo'n 2 weken voel bewegen, zo gezellig!
Bloeddruk was ook netjes maar weer aan de lage kant, maar niets om zorgen over te maken en eindelijk ben ik aangekomen, nooit gedacht dat ik daar blij mee zou zijn zeg. Eindelijk 2 kilo sinds mijn startgewicht aangekomen, de vlag gaat uit!!

Verder voel ik me goed maar ik moet wel heel rustig aan doen merk ik wel. Na een dag werken heb ik een zere rug en ben ik harstikke moe om dan languit op de bank te gaan. Hobby's gaan even de ijskast in, in de hoop dat ik werk zolang mogelijk volhoud. Gister gaf ik bij mijn manager aan dat het allemaal wel veel is, het is mega druk op het werk, een groot project waar ze me op wilt hebben (en die ik ook leuk vind) maar wat ik er niet bij kan hebben met mijn nu al veel te drukke werk en eigenlijk te weinig uren. De vermoeidheid en een zere rug, dan wordt het echt bikkelen. Dus nu ga ik morgen in gesprek om te kijken hoe anders aan te pakken, wat de mogelijkheden zijn. Ik vind dat zo moeilijk, voor mezelf opkomen. Ik wil geen aansteller zijn en dat ben ik niet, wil ook niet zo gezien worden. Ik ben een harde werker en een positivo, maar merk dat ik lichamelijk terug gefloten wordt. De verloskundige vond het ook een goede stap en dat geeft steun! Het advies is rustiger aan doen nu dan op mijn tandvlees lopen en over een paar weken uitvallen. Maar ik ben heel benieuwd hoe dat in mijn werk veranderd gaat worden want de werkdruk is hoog, de bezuinigingen (werk in de GGZ) zijn voelbaar en niemand kan er extra werk bij hebben. Moeilijk moeilijk.. maar ik moet toch echt voor mezelf opkomen.. ben altijd heel flexibel maar nu gewoon even niet en moet leren op mijn strepen te gaan staan.

Nu over 4 weken weer terug, en over 1.5 week ga ik een GTT doen. Een glucose tolerantie test. Mijn moeder heeft toen ze zwanger was van mij zwangerschapsdiabetes gehad dus ik zal ook getest worden, alleen maar goed natuurlijk!