Eerste echo na geslaagde IUI

Wat was ik zenuwachtig zeg. Vandaag ben ik 6.5 weken en ik voel me wat betreft kwaaltjes heel zwanger maar sinds gister durfde ik niet meer zo te genieten. Eerst zien dan geloven...want je zal zien ik word gewoon zoals vorig jaar van die gelukswolk afgeduwd en drama nadien.
Toch heb ik zaterdag nog een mooie droom gehad waarmee ik wakker werd heel blij. Een mooie echo met een mooi kloppend hartje. Ik was opgelucht en ik voelde me blij en ontspannen en zo werd ik wakker. Ik hoopte zo dat het een voorbode zou zijn van vandaag.

We waren op tijd en we zaten net in de wachtkamer en werden al geroepen. Ik vertelde over mijn zenuwen en ze begrepen het zo goed. Ze gingen kijken en ze duimden met me mee. Gelijk een vruchtzakje met jawel hoor.. een boontje met kloppend hartje. Het was 7.8 mm klein, echt bizar.
Ze vertelde dat het een goede echo was, qua groei gaat het goed, alles zag er goed uit. Nou toen schoot ik natuurlijk even vol. En de opluchting en ontspanning en blijheid van mijn droom zaterdag beleefde ik echt. Wat is dit bijzonder en het is zo ongeloofelijk. Ze vertelde dat de kans dat het misgaat nu 10 procent is . Nog niet uit de gevaren zone maar we zijn al een heel stap weer verder. Zo bizar en bijzonder dat er een klein kindje in mij aan het groeien is.

Met 12 weken weer een echo in het ziekenhuis en als we willen tussentijds een prenatale diagnostiek. Al is het alleen maar om een kijkje te nemen in mijn buik, ik denk dat we dat wel gaan doen.
Maar eerst genieten en aarden na dit geweldige nieuws.. na zoveel jaar medisch gedoe en verdriet en het (weg zijn van) het vertrouwen in mijn lijf.. ik mag er in gaan geloven.. nee ik geloof er ook in na deze echo. Het vertrouwen in mijn lijf is terug en het voelt goed :)