Hallo allemaal,
Ondertussen alweer 17 weekjes zwanger.. Wat vliegt de tijd toch! Het lijkt nog gisteren dat ik vol ongeloof de test deed.. Nu betrap ik mezelf er wel eens op het normaal te vinden dat de baby in mijn buik dobbert. Vervolgens wijs ik mezelf terecht, dat we er toch ruim 4 jaar over hebben gedaan om hier te komen.. en dat juist ik zou moeten weten dat het helemaal niet vanzelfsprekend is. Dat het vanzelfsprekend voelt, is ergens ook wel een goed teken.. bij de miskramen was ik beide keren niet overtuigd. Nu voelt alles goed. Ik ben heel dankbaar voor dit lieve schattige babytje, maar ook voor het feit dat ik echt kan genieten van deze zwangerschap.
Ik voel me verder ook picobello. Nog steeds wel vaak moe en ik begin mijn rug en bekken ook behoorlijk te voelen. Met name na een dagje hard bezig te zijn geweest. Eigenlijk weinig te klagen hoor.. als ik anderen af en toe hoor, dan ben ik gezegend.
Verder zijn we zachtjes aan begonnen de babykamer leeg te ruimen. Volgende week begin ik met behang afhalen.. De meubeltjes zijn ook besteld en worden in september bezorgd. Leuk allemaal!! Ik kan er ook enorm naar uit zien dat ik dan al die leuke kleertjes en andere cadeautjes dan allemaal een mooi plekje kan geven ipv in mijn eigen kledingkast haha.
Ook heb ik de uitnodiging voor de GUO 20 weken echo gekregen. Die is pas 11 augustus.. pff nog zo lang wachten voor we ons meiske weer kunnen zien! Die tijd tussen de 12 weken en de (ruim) 21 wekend dus, vind ik wel erg lang duren hoor.. Ik voel haar af en toe wel. Dus ik weet dat ze leeft.. maar toch.. die bevestiging is wel erg prettig en bovenal erg gewenst!!
Veel liefs van mij!
reacties (0)