Twins : Week 26

Week 26 zit er alweer op en we komen aan in week 27! Het begint steeds dichterbij te komen en het word ook steeds zwaarder. Ik heb deze week al een update gemaakt over het onverwachts ziekenhuis bezoekje. Ik heb mezelf gewoon veel teveel geforceerd, en heb besloten dat ik het nu echt allemaal veel rustiger aan ga doen. Eerlijk gezegd.. ik heb er ook niet veel energie meer voor. Nu ik weet dat ik al lichte weeën had en medicatie moet in nemen ervoor wil ik het risico niet nemen om onze meisjes veel te vroeg op de wereld te brengen met alle gevolgen van dien. Ik zou het mezelf ook nooit vergeven.
Zoals gezegd heb ik iedereen ingelicht dat ik nu op -niet officiele- zwangerschapsverlof ben. Ik heb er niet veel reactie op gekregen, maar ik hoop wel dat ze de clue door hebben en ons, zowel m'n vriend als ik, wat meer tijd voor onszelf en wat meer rust gunnen. 
Ik ben nu ook verplicht om 4 uur per dag platte rust te nemen, geen lange wandelafstanden meer te doen en neerliggen zodra ik het 'moeilijk' krijg. Momenteel heb ik al veel gerust, ik val gewoon ter plekke in slaap. Zegt al genoeg in wat een stress en vermoeiende week ( weken ) we zaten. Ik ben volledig uitgeput.

Ondanks alles voel ik nu onze poppetjes veel vaker! Heel vaak eigenlijk, en ik zie de lichaamsdeeltjes langs mijn navel passeren! Voordien werd welleens de vraag gesteld. Voel je de beweging van je tweeling veel vlugger en harder of anders dan bij een gewone zwangerschap?
Wel daar kan ik nu wel antwoord op geven. Het duurde langer vooralleer ik ze voelde bewegen, maar na 2 zwangerschappen hadden ze ook een ruime buik om in te groeien ;-) Maar sinds kort zijn de bewegingen echt intens. Bij mijn zoontjes zwangerschap voelde ik trapjes of een voetje voorbij glijden en ik wist wel plekje op m'n buik ik in de gaten moest houden. Nu is het gewoon mijn volledige buik, trappen links, rechts, onder, boven... Gewoon overal! En soms schrik ik zelf hoe hard ze kunnen bewegen!

Helaas is deze zwangerschap niet altijd rozengeur en maneschijn geweest. Veel meer dan genieten van de bewegingen van onze schatjes en de perfecte echo's is het niet. De kwaaltjes zijn enorm al sinds het begin en het begint toch door te wegen. Ook op mijn humeur.. Ik kan niet wachten tot het einde in zicht is en ik me lichamelijk veel beter voel en kan genieten van m'n twee meisjes. Ookal zal ik de lieve bewegingen missen. Ik voel me zo futloos, moe en best wel onaantrekkelijk. Het zoeken naar kledij om aan te doen is al een hele opgave. Intiem zijn met mijn mannetje is ook verleden tijd. Het doet pijn en verloopt nogal ongemakkelijk. Knuffelen lukt gelukkig wel nog, maar na 1 min spring ik recht of voel ik het zuur uit mijn maag naar boven stromen. Ik ben gewoon niet meer te genieten en terwijl ik op een roze wolk zit, hangt er een grijze wolk boven mijn hoofd. 9 maand is lang.. om te leven met alle zwangerschapskwaaltjes. Maar ik probeer toch om er zoveel mogelijk van te genieten en dit op zijn best te beleven, want dit is mijn laatste zwangerschap en het is wel heel uniek en een ervaring. Ik probeer afleiding te zoeken in het rondzoeken online van babykledij, accesoires en meubeltjes. Ik kijk echt uit naar de toekomst. De komst van onze twee kleine pareltjes. Ons compleet gezin.

Kwaaltjes / ongemakken nu:

• Hormonen!


• Zure oprispingen, ( tot echt braaksel in de mond :( sorry dames klinkt niet lekker! )


• Zware buik / buikpijn


• Pijnlijke rug


• Zware benen / voeten


• Vermoeid


• Lichaamsbeweging nada, ik ben direct uitgeput


• Niet lang meer kunnen staan of zitten. ( dus liggen is de beste oplossing )


• Vlug buiten adem


• Buik zit echt in de weg ( moeilijk schoenen aan doen, dingen oprapen, rechtkomen, scheren,...)


• Pijnlijk stuitje!!


• Veel plassen


• Vaak wakker worden 's nachts.


• Harde buiken


• Pijnlijke ribben,...

Zo kan ik wel blijven door gaan. 

Gelukkig is dit allemaal tijdelijk, en duurt het ook zo heel lang niet meer. Ik ben wel nog steeds super gelukkig dat ik zwanger ben van een tweeling, het is zwaar, maar goed dat moet ik er maar even bij nemen. Nog even, nog 77 dagen maximum en dan zijn ze er al! Onze twee prinsesjes... Onze droom!