Poeh, ik zit hier nu al een half uur naar het gehuil van mn kleine mannetje te luisteren en dat is geen uitzondering de laatste tijd. Hij is hartstikke moe, maar slapen is een kriem hier in huize Huisman. Oke, 's nachts (en dat klop ik af) doet hij het best goed. Slaapt ook tot 3 a 4 uur door 's nachts, maar kreunt er vaak wat op los. Maar niet echt storend. Maar overdag is slapen niet aan meneer besteedt. Ik hou wel een ritme aan van voeding en probeer dit ook zoveel mogelijk met slapen te doen. na zijn voeding laat ik het even zakken, knuffel ik nog even met hem en daarna leg ik hem boven in zijn wiegje. Ook daar hou ik een ritueel aan van verschonen, inbakeren, een kus en zijn knuffie erbij en dan weglopen. Hij ligt dan vaak nog even te pruttelen en rond te kijken, maar daarna wordt het steeds meer verdriet tot hij echt heel verdrietig wordt. Ik ga dan vaak nog even een aai over zijn bolletje geven tot hij weer wat rustiger is, maar ga dan ook weer weg. Een speentje helpt even, maar die gooit hij er snel weer uit omdat hij te hard zuigt. Dus probeer ik hem die niet (of zo weinig mogelijk) te geven anders ben ik alleen maar op en neer aan het lopen voor die speen. Ik ben wel zo dat ik hem even laat huilen om te zien of hij vanzelf in slaap valt, maar na een half uur huilen vind ik het vaak toch wel zielig (ben ook maar mens he), haha. Het meest vervelende is dat hij vaak op den duur in slaap valt, maar na 10 minuten weer wakker wordt. Zucht! Gelukkig lees ik vaker bij forum-leden die een kindje hebben van Sen zijn leeftijd (rond de 6 weken) die slechter slapen, dus ik ga ervan uit dat het er helemaal bij hoort, maar het is alles behalve relaxed! Gelukkig kunnen we tussendoor ook heel veel genieten van hem hoor! Moest het gewoon ff kwijt! In de tussentijd is ie trouwens in slaap gevallen (ben benieuwd voor hoelang, hahaha)...
reacties (0)