Joepie, we zijn vanochtend voor het eerst ECHT getrakteerd op een reeks gezellige lachjes en vrolijke geluidjes van ons mannetje. Hij had net zijn buikje vol en papa zat nog slaperig in zijn bed, terwijl ik Sen een schone broek gaf. Ik was al een aantal dagen druk op zoek naar dat eerste echte lachje en trok alle registers open, maar iets echt serieus kwam er nog niet. Maar vanochtend deed ik opnieuw een poging en...jawel een brede grijns. En niet zomaar 1, maar een half uur lang! En vanmiddag weer net zo...
Wat een heerlijkheid, net als je denkt dat je niet verliefder op je kind kan worden...zucht!
reacties (0)