Mooie nagels, vieze woorden en nog niet zwanger..

Met mooie modellen nagels typ ik deze blog. Geen nepperds; nee echte. Voor het eerst in mijn leven ben ik van het nagelbijten af.
Ik deed het al sinds ik me kan herinneren: gewoon uit verveling en onbewust.
Het geluid van de nagels die op de toetsen tikken is vrouwelijk, vriendelijk en sexy. Zachtjes raken mijn vingertoppen de toetsen. Bijna strelend...

Altijd al gedroomd van dit moment... Nu heb ik het; en er is niets veranderd in mijn leven. Ik ben nog gewoon ik.

Onze zoon wordt al een echte pre-puber. Hij leert razendsnel en alles, maar dan ook alles.... echt alles wat je zegt herhaalt hij.
Naast de lieve, schattige en overladen met cutyness-woorden, komen er ook woorden voorbij die je een peuter liever niet hoort zeggen.
Het A-B-C alfabet is geleerd door schoonvader; een arts...
De A is van Anus, de B is van Beenmerg en de C is van Clitoris.
Smijten met 'gatverdamme' is al even zo populair...

Niets is mooier dan je lieve peuter te zien opgroeien en een eigen wil te ontwikkelen. Zo even prachtig zijn de eigenschappen
die naar voren komen en hem uniek maken. Mijn leven is totaal veranderd sinds de komst van deze jongeman. Ook qua persoonlijkheid ben
ik in positieve zin veranderd: ik leef meer met de dag, geniet van de mooie dingen in het leven en voel een basis-rust over mij heen.

Toch steekt er iets; de drang naar gezinsuitbreiding groeit. Ik had nooit gedacht dat die drang zo heftig kon zijn. We wensen een broertje of zusje voor onze
zoon en denken dat ons leven mooier is met nog een kind.
Helaas werkt moeder natuur niet mee. Na anderhalf jaar proberen hebben we nog geen zwangerschap in de herhaling gezien.
We blijven doorgaan en willen er ons niet te veel mee bezig houden. Het leven is nu ook prachtig. Mijn man blijft bidden en ik doe voorzichtig mee.
Niks geen medische molen nog; er is niets mis met mij, dat voel ik. Misschien is het de tijd nog niet.

Als het de tijd wel is, dan groet ik het kindje alvast: (je bent) WELKOM....