Voor het eerst een positieve zwangerschapstest

En toen gingen we de derde ICSI (soort IVF) traject in. Ik was een beetje klaar ermee. We gingen er doorheen, maar totaal geen behoefde gehad om van me af te schrijven. Ik was ook niet zo positief als de allereerste keer. Niet negatief, want dan zou je sowieso het loodzware traject niet ondergaan, maar wel rationeler en realistischer. 'Het zou zomaar kunnen dat het niet goed zou kunnen gaan' & '1/3e van de stellen blijven kinderloos achter. We hebben zoveel pogingen gedaan, misschien behoren we wel bij die 1/3e.' 

We hebben nu in plaats van gonal-f menopur gehad (dat zijn beide medicaties om de eicelgroei te stimuleren). Menopur is niet helemaal zuiver (gonal-f wel) en de arts dacht dat dat net iets was wat de embryootjes nodig hadden om in te nestelen. Het klonk toen in onze oren wel logisch. 
Menopur is organisch en je moet het 'bereiden' op het moment dat je gaat spuiten (in tegenstelling tot gonal-f die al spuitklaar). Ik had 3 potjes menopur per dag nodig. Het was wel een gedoetje iedere avond, maar ja, je hebt het ervoor over. 
Eicelgroei ging niet zo regelmatig als de andere keren. Er was 1 grote en een hoop kleinere. Toen op een gegeven moment nog 2 aardig grote, maar de rest bleef een beetje achter. Op punctiedag zelf waren er toch nog 9 eicellen 'gevangen'. 
Er waren 6 bevruchtingen waarvan 1 abnormale groei. Er zijn 2 B-kwaliteit embryo's teruggeplaatst op de derde dag na de bevruchting. Dat is wel een gedoetje geweest, want mijn baarmoedermond zit er niet recht voor. Hiervoor hebben ze een extra hulpstuk nodig. Dat staat ook in het dossier. Toch ging het weer niet goed en bleven de embryo's weer voor een iets langere tijd in de buitenlucht. Dat maakte mijn man een beetje boos. De andere zijn nog 2 dagen doorgegroeid om te beoordelen of ze konden worden ingevroren. Een paar dagen later het (slechte) nieuws dat niets kon worden ingevroren. 

Bijna een week later gebeurde er iets in mij waardoor ik vrijwel zeker was dat de innesteling plaats vond, maar ik kon echt nergens vinden dat het zo was. Tot ik de Engelse sites ging bezoeken en daar was het wel degelijk bekend. Ik was namelijk voor een piepklein moment duizelig. Echt geen seconde. Ik weet dat ik duizelijk was omdat de wandkast van de Kruidvat ineens verschoof. Nou, toen ik met mijn vinger tegen de kast aan duwde, wist ik dat de kast gewoon solide was en dat ik het gewoon zo ervaren had. Ik weet niet waarom, maar ik wist gewoon dat het met de innesteling te maken had. Ik ben nooit, maar echt nooit duizelig. Dit is heel heel heel bijzonder bij mij. 

Ongeveer 7 dagen geleden ben ik begonnen met vloeien. Eerst roze, toen bruin en een enkele keer rood. Heel vaak stops (geen vloeien) er tussen en bijna altijd bruin. Ik heb 1X wat grotere stukjes gehad. Eergisteren steken in mijn buik. Ik werd in die dagen van hoop naar wanhoop geslingerd. Zolang ik niet echt ongesteld zou worden, zou er niets aan de hand zijn. Sinds gisteravond helderrood bloed en ook iets meer als afgelopen dagen. Toch niet zoveel als een ongesteldheidshoeveelheid. Gisteravond was ik in volle overtuiging dat ik niet zwanger was. Dat iets was misgegaan. Ik was al plannen aan het maken voor een volgende keer. Niet meer bij ons ziekenhuis, niet meer zomaar aanmodderen. Nu een keertje goed onderzoek. En waarom verlies ik steeds bruin/rood/roze zoveel dagen voor mijn NOD? Dat is tot nu toe bij bijna elke poging gebeurd. Ik wilde daar ook onderzoek naar, want ik vermoedde dat het door de utrogestan kwam.

Vanmorgen een zwangerschapstest gedaan. Gewoon om een definitieve nee te krijgen zodat je door kan. Dat ging ongeveer zo (mijn man en ik in de badkamer met een potje ochtendurine en een zwangerschapstest): 
- Zie je wel, het is negatief (meteen na het vochtig worden)
- We allebei huilen.
- Kijken nogmaals op de test nu het vocht langzaam wegtrekt. 
- Nog beter kijken.
- Nog beter kijken.
- Nog beter kijken. 
- Ik zie een tweede streepje?
- Nog beter kijken.
- Mijn man kijken.
- En weer in elkaars armen vliegen. 
Ik zei wel dat ik het ziekenhuis ging bellen omdat ik wel vloei. Fertiliteitssecretaresse zei dat ik van uit mocht gaan dat ik zwanger was. Dat ze nu echt niets konden doen tegen het vloeien en dat ze zou overleggen met de fertiliteitsartsen. Ik zou teruggebeld worden. Maar ze zei: positief is positief. 

Ik denk niet dat het een tweeling is, want het is geen overduidelijk streepje, maar het is wel een streepje. Niet superveel HCG, maar wel wat. Hopen dat hij/zij blijft plakken en dat het vloeien heel erg snel stopt. We wachten het telefoontje af.

(zie bij foto's de zwangerschapstest)