Burn-out of overspannen

Nou, gisteren was dus eindelijk die kennismakingsgesprek met maatschappelijkwerkster van de fertiliteitskliniek (zie eerdere blogs). Het was een heel verwarrend gesprek moet ik eerlijk bekennen en ik weet nog niet heel goed wat ik ermee aan moet. Ik heb eerder het gevoel van alles verweten te worden en het gevoel te hebben niets goed te doen, dan dat ik er profeit van lijk te hebben. Maar ik laat me niet meteen uit het veld slaan, ik heb wel voor over 3 weken weer een afspraak. 

Wat wel naar voren is gekomen is dat ik symptomen heb van een burn-out. Ze mocht alleen geen echte uitspraken doen, dus ik heb toen ik thuis kwam meteen de huisarts gebeld en daar ben ik nu vanmorgen daadwerkelijk geweest. Omdat het gesprek gisteren zo verwarrend was, wist ik niet goed wat ik moest zeggen toen ik eenmaal daar was. Klinkt stom hè? Maar na een tijdje kwam het gesprek wel op gang. Ook de huisarts dacht dat ik symptomen vertoonde, maar sprak over overspannenheid. Alleen zij kon me ook niet verder helpen, want dat was haar taak als huisarts niet. Ze zei dat ik twee opties had: of de psycholoog of de ARBO-arts. Ze zei dat de ARBO-arts me waarschijnlijk het beste kon helpen. Mocht ik iets nodig hebben (bijvoorbeeld halve dagen een tijdje), dan kan hij mij daarbij helpen en een psycholoog niet. 

Goed, vanmorgen meteen een mail naar mijn baas gedaan. Na de vakantie (ik werk op een school, dus de school is nu dicht) gaan we verder. 

O, de maatschappelijkwerkster zei gisteren wel dat ik mijn hobby's weer moest oppakken. Ik heb gisteren een mega-dure spiegelreflexcamera gekocht. Eigenlijk was het een van de goedkoopste, maar een spiegelreflexcamera is altijd duur. Ik wilde dat eigenlijk pas in de lente kopen als we er geld voor zouden hebben, maar ik heb dat een beetje naar voren geschoven. Jammer dat het nu zo slecht weer is, anders was ik nu oefenen met fotograferen.