Hormonen... JEEEEEEEJ!

Sinds zondag ben ik decapeptyl aan het spuiten en het is weer heerlijk merkbaar dat ik bol van de hormonen sta. Geeft niks, het is allemaal voor een goed doel, maar wil toch even van me afschrijven. 

Het eerste wat k merkte was dat ik hangerig werd. Soort van moe. Ik slaap ook meer (1 uur extra). Muah, als dat alles is, hè?

En een andere bijwerking wat ik heb is erg ongemakkelijk: ik ben winderig. Was vorige keer ook al zo, maar nu valt het toch extra op omdat je weet wat je de vorige keer had. Dat is op zich niet erg, zolang ik thuis ben en netjes naar de wc kan gaan. Maar als je door de supermarkt loopt en je staat te knijpen.... Ja, dat is ongemakkelijk ja. :P 

Dan schijn ik ook een korter lontje te hebben. Althans, aldus mijn man. Voor mezelf voel ik me gewoon niet op me gemak. Ik bedoel: niet in mijn hum. Voor manlief is het meer: 'ojee, oppassen, kort lontje'. Ach, hij houdt wel van me. <3

Tijdens rijlessen heb ik er ook last van. Merk dat ik sneller boos word.... op mezelf nota bene! Gelukkig weet ik het nu en kan ik er beter mee om gaan (althans: proberen). 

En als laatste: ja hoor, vandaag lekker zitten janken om andermans leed. Snik. Ik moet ook niet kijken naar / lezen over dat soort dingen.

Ik ben heel erg blij dat ik nu vakantie heb. Het wordt steeds erger, weet ik uit ervaringen. Met het topunt na het spuiten van ovitrelle (synthetische pregnyl). Dan voel ik me pas echt een bom hormonen. 

Ach, het is vooor een goed doel, toch?