The day after the `punctie`

Gisteren werd de pijn er niet minder op. De gemakkelijke stoel waarop ik zat, was niet zo gemakkelijk als ik normaal zou vinden. En als ik dan naar de wc moest, liep ik zo ontzettend krom... ik kon gewoon niet rechtop staan van de pijn. Maar wat moest ik anders, gewoon even je lichaam de tijd gunnen om te genezen. Gelukkig heb ik de allerliefste man van de wereld die mij goed verzorgde. Zorgde ervoor dat ik goed dronk en maakte het eten voor me. Ik hoefde alleen maar te zitten (en naar de wc gaan natuurlijk). 

We waren vroeg naar bed gegaan. Ik zou aan de kant van mijn man slapen, want dat was het dichts bij de deur. We hebben geen hoog bed en ik zei nog tegen mijn man dat hij me vanacht waarschijnlijk wel zou moeten helpen als ik naar de wc moest. Mezelf uit de stoel tillen was namelijk al heel pijnlijk en ik verwachtte dat uit het lage bed nog veel pijnlijker zal zijn. 

Dat viel mee. Ik ben afgelopen nacht wel een miljoen keer naar de wc geweest en ik heb niet een keer de hulp nodig gehad van mijn man. Ik merkte wel dat ik steeds minder pijn kreeg namate de nacht verstreek. Dus iedere keer als ik naar de wc ging, viel het me op dat ik minder pijn had. 

Vandaag heb ik 'gewoon' pijn, niet meer zo extreem. Gelukkig maar. Ik ben nu gewoon een stuk mobieler. Vanavond nasi maken. Lekker! Ik hou van koken. 

Mijn man en ik denken steeds aan onze embryootjes. Hoeveel zullen er bevrucht zijn? We gokken allebei op ongeveer de helft, maar dit is geen slecht gevoel, maar juist een gevoel van vertrouwen. We voelen ons prettig en geloven dat het goed komt met de eitjes en zaadjes. We hebben immers maar een goede nodig... Spannend. Het is nog eventjes afwachten tot morgen voordat we het nieuws te horen krijgen.

Vandaag kregen we een gigantisch pakket binnen. Alsof ze wisten dat vandaag een tussendag zou zijn. We hebben afgelopen herfst een photoshoot laten doen en één van die foto's wilden we af laten drukken op hout voor in de slaapkamer. Dat kwam vandaag toevallig binnen. Ik dacht: 'straks kunnen we aan onze kinderen zeggen dat dit nog van voordat ze geboren werden.' 

Op naar morgen. We krijgen tussen 11:00 en 15:00 telefoontje. Ik ben benieuwd!