Liefste man van de wereld

Gisteravond had mijn man mijn laatste blog gelezen. Dat doet hij met enige regelmaat en hij weet dat ik graag van me afschrijf. Toen las hij het stukje van de vergadering die ingepland stond op zijn werk en hoe ik me erover voelde. Hij zei wel honderd keer sorry en dat hij het zo niet bedoelde. En ik moet erbij zeggen dat toen hij het zei, dat ik me ook minder druk maakte als toen ik mijn blog schreef. Ik zei dat het niet gaf en dat ik gewoon een beetje chagrijnig was. Hij zei dat hij dat niet gemerkt had, en ik denk dat hij het meende. Als ik onredelijk ben, dan laat hij het echt wel weten. Ik vond het fijn dat hij zei dat hij niet kon merken dat ik chagrijnig was. Dat geeft toch een gevoel dat ik toch niet zó onuitstaanbaar ben. Nu ja, de blog van gisteren was niet zo goed getimed en ik ben blij met mijn vent. Hij is de liefste man van de wereld!