Ja! We mogen deze maand beginnen!

Vanavond ging de telefoon. Mijn man nam op terwijl ik kerstkaartjes aan het schrijven was. Het gesprek ging ongeveer zo:

'Ja, dat ben ik...'

'Ja, klopt.'

'O, dat is goed nieuws!'

'Nee, ik ga mee!'

'Nee, ik heb met mijn werk af kunnen spreken dat ik ten alle tijden zo kan gaan.'

'Dat is goed.'

'Het komt voor haar beter uit als het op een dinsdag is.'

'Om 10 uur? Dat is goed.'

'Bedankt. Daag.'

In eerste instantie was ik verbaasd, want waar ging dat dan over? Hij zei dat het de kliniek was en dat we deze maand van start mogen gaan. Nu al nieuws! We hadden niet eerder als donderdag gerekend op nieuws (en op het laatst volgende week maandag). Ik had het zo nog niet verwacht! Maar ik ben zo gelukkig, blij en opgelucht! We mogen! We mogen beginnen! Dinsdag dus een afspraak in de kliniek. Ja! We mogen beginnen! 

We hebben gelijk zijn ouders gebeld en daarna samen een traantje weggepinkt.