
Ik ben zo vrolijk sinds de prikinstructie. De prikinstructie was het laatste voordat we voor het echie gaan en nu voelt het alsof het nu echt gaat beginnen. Alsof we nu pas echt gaan beginnen. Het voelt alsof je de pil weg legt en samen besluiten om voor een kindje te gaan. Alles voelt zo goed. Ik heb er ook heel veel vertrouwen in! Niet hoopvol, maar gewoon vertrouwen. Zoals ik al eerder zei: 2014 word ons jaar!
Ik ben ook wel heel onzeker geweest en ik ben ook eventjes weggezakt. Ik was best verdrietig, ookal ontkende ik het. Ik merkte het vooral aan mijn humeur en aan mijn manier van omgang. Ik was ook zo ontzettend moe. Moest veel verwerken. Maar plots was er een moment, ergens in de herfstvakantie, waarbij duidelijk werd hoe ik er eigenlijk aan toe was. Ik kon toen twee dingen doen. Of verdrinken in mijn eigen ellende... of het positieve inzien. Het kan! We kunnen echt een kindje krijgen! Tegenwoordig kan het! En sommige vrouwen zijn echte voorbeelden voor mij.
Nu ja, toen is het voorpret een beetje begonnen. Eerst voorzichtig, maar steeds meer. Ik voel me niet meer ellendig als ik door de Kruidvat loop en bij de baby-afdeling beland. Nee, dit zijn de dingetjes die ik straks ook mag kopen! Ik ben babykleertjes aan het bekijken en kleuren voor de babykamer aan het uitzoeken. We zijn ook bezig met namen. Heerlijk om daarmee bezig te zijn. Ik opper een paar namen die ik heel mooi vind en luister naar de klank, schrijf het een paar keer op en zoek er varianten van ongeveer dezelfde namen op. Heerlijk om te doen. Mijn man net zo goed. Hij beoordeeld mijn keuzes van namen en hij komt zelf ook met suggesties. Hij laat alleen de kleuren van de kinderkamer volledig aan mij over, want daar weet hij niets van, aldus hemzelf. Hihi.
Al superlang wil ik zo graag, zo ontzettend graag een zwangerschapsboek. Dat is iets wat ik nooit kon kopen omdat ik nooit zwanger ben geweest. Ik wil zo graag ervaren wat zwanger-zijn inhoud... En ik wil het zo graag opschrijven in zo'n mooi boek om te bewaren voor later. Dat is echt een hele grote wens van me. Stomme wens misschien, maar wel een grote wens. Nu kwam ik gisteren toevallig een soortgelijke boek tegen, maar dan voor IVF/ICSI. Het gaat dus een stapje terug als een gewone zwangerschapsboek. Ik liet het gisteren aan mijn man zien toen hij op zijn werk zat (via internet). Hij weet hoe graag ik zo'n boek wil en zei: 'Vanavond gaan we dit bestellen.'
Het is allemaal een soort voorpret. Klinkt misschien raar, maar het voelt goed. Iemand zei pas geleden iets wijs tegen mij. Ze ging het kamertje voor de toekomstige kindje klaar maken zodat het kindje weet dat hij/zij welkom is, nog voor het kindje in haar buik was. Op dat moment realiseerde ik me niet precies wat die woorden inhielden, maar ik denk het nu te beginnen te begrijpen. En eerlijk is eerlijk: ik voel me er een stuk gelukkiger door dan zo in de ellende te zitten en zo onzeker te zijn.
reacties (0)