Een mail naar de fertiliteitsverpleegkundige

Nou, na het groene licht ging het prima. Ik voelde me prettig, ik voelde me goed en ontspannen. Het is natuurlijk niet iets wat je moet willen, maar toch was er iets van mijn schouders gevallen. Ze kunnen ons en gaan ons helpen met onze grote wens. 

Ondertussen begon in mijn mond iets te rommelen. Ik heb namelijk onderontwikkelde verstandskiezen. Die moeten er eigenlijk uit. In mei had ik een verwijsbrief gekregen voor de kaakchirurg, maar door het gedoe met dit traject (eerst onze huisarts, toen in het ziekenhuis), heb ik nooit de tijd genomen om daadwerkelijk een afspraak te maken. Eigenlijk moet ik ook een beetje bekennen dat ik ook zoiets had van: 'ik heb ze al een tijdje en nooit problemen gehad. Ik heb net een nieuwe tandarts en nu zouden ze er ineens uit moeten? Ik zie de haast niet'. Tja... foutje. Aan één kant, aan één van die kiezen is het ineens enorm gaan ontsteken. 
 

Ik had hier anderhalve week mee rondgelopen. Eerst dacht ik nog: 'het gaat vanzelf over', maar dat deed het niet. Op een gegeven moment heb ik toch maar de polikliniek gebeld om een afspraak te maken met de kaakchirurg.... 'Natuurlijk mevrouw, volgende maand is er weer plaats.' Volgende maand pas!? Weer een verkeerde inschatting. Ik heb toen dus (met schaamtegevoel) mijn eigen tandarts gebeld. Natuurlijk kreef ik nog eventjes tussen neus en lippen een sneer... Zucht. Ik heb het maar eventjes over me heen laten komen. De arts had tijd voor me en ging kijken. Ik heb letterlijk 5 minuten in die stoel gezeten en hij heeft daarmee 20 euro verdiend! Ik wil ook tandarts worden! Makkelijk verdiend. Ik heb een spoelmiddel gekregen.

Natuurlijk heb ik alle bijwerkingen van die spoelmiddel die er bestaan. Zucht. Geen ernstige bijwerkingen, dat niet, maar prettig is anders. Ik heb het er graag voor over als ik van die ontsteking af zou kunnen komen. Maar nee, hielp voor geen meter. Toen weer de tandarts gebeld. Hij stelde voor om de bovenste verstandskies eruit te trekken. Onder kon hij niet doen, want dat kon alleen de kaakchirurg. Maar door de bovenste eruit te trekken, zou de druk er een beetje afgaan. 

Ik vond het echt eng eigenlijk. Nooit geen gaatje gehad en gelijk een kies eruit. Misschien was dat ook wel de reden waarom ik het zo uitgesteld had. Ik zat er toch wel best wel tegenop... Maar gelukkig! Het deed geen pijn! Ik trilde wel helemaal, al wist ik niet waarom. Wel een hechting. Boven genas het prima, maar onder bleef de ontsteking echt pijn doen. Inclusief klopend gevoel. Dat was niet goed hoor!

De tandarts zei dat hij niets meer voor me kon doen en dat ik nogmaals het ziekenhuis moest bellen om te vragen of ik echt niet eerder geholpen kon worden. Ik alle moed bij elkaar verzameld en gebeld. 'Ja hoor mevrouw, morgen hebben we een gaatje.' Man, mijn hart sloeg een keertje over. Maar ik kon ook niet zo verder lopen. Dus ik (samen met manlief, wat een schat is het ook) de volgende dag naar het ziekenhuis. 

Man, die arts had ADHD. Ik zweer het. Hij ratelde aan één stuk door en ik had niet eens kans om na te denken over wat hij zei. Ik werd naar de O.K. gebracht (belachelijke naam, want ik zat gewoon in een stoel, maar zo heette wel die kamer), en kreeg een groen lapje over mijn gezicht. Iedereen in operatiekamerkleding. Hij had 2 lieve meiden die hem hielpen (al wist ik niet wat ze deden, want ik zag niets door het lapje). 

Ik kreeg twee verdovende prikjes en één prikje om mijn kaken verder van elkaar te openen. Door de ontsteking kreeg ik mijn kaken niet meer goed op elkaar of van elkaar. De kaakchirurg noemde het: 'behangen door een brievenbus'. HAHAHA! De kies was er in een wip uit! Geen pijn, wel trillen. Veel harder trillen dan bij mijn eigen tandarts. Ik had voor dit hele gedoe nog nooit een verdoving gehad, ik had er dus geen ervaring mee. Trillen wat ik deed en mijn hart bonste enorm in mijn borskas. Ik moest er gewoon van huilen. Ik wist niet wat ik meemaakte. Gebeurde allemaal nadat de kies eruit was. Ik zei nog tegen die twee meiden: 'Ik snap er niets van. Ik heb helemaal geen pijn.' Ze zeiden dat het kwam omdat er adrenaline in die spuitjes zit... O, dat klonk dan wel logisch. Maar ik tril nooit van mezelf. Nooit gehad. 

Toen ik een beetje gekalmeert was kreeg ik de kies mee. 'Kleintje' noemde ze het. Man! Daar zat een enorme wortel aan! En daar had ik niets van gevoeld? Best wonderlijk, eigenlijk. 

Ik ben iets crusiaals vergeten te vertellen. Ik had problemen met pijnstillers. Ik gebruik nooit pijnstillers. Werkelijk nooit. Ik moest wel met die ontsteking en de eerste keer trekken. Maar de pijnstillers werkten niet lang genoeg en ik kon niet meer paracetamol slikken dan wat toegestaan is. Na overleg met mijn eigen tandarts (nog voor ik naar de kaakchirurg ging) zou ik om en om ibuprofen en paracetamol gaan gebruiken. Ik werd ook steeds in de nacht wakker van de pijn omdat het uitgewerkt was. Soms was het al na 2,5 uur uitgewerkt. Manlief had dat aan de kaakchirurg verteld terwijl ik aan het kalmeren was. Die arts heeft me een pijnstiller voorgeschreven die wel 12 uur zou aanhouden. En het werkt! Oké, het duurde de eerste keer wel 9,5 uur, maar dat is nog steeds langer als welke pijnstiller dan ook! Gelukkig maar. 

Ik heb rijlessen en ik keek op het doosje of er een gele of oranje stikker op zat. Niets te zien. Ik in de bijsluiter kijken... En toen kwam ik iets tegen waardoor ik eventjes een kleine paniekaanvalletje had... Mijn God... Na overleg met manlief heb ik daarom deze mail naar de fertiliteitsverpleegkundige gestuurd:

Beste fertiliteitsverpleegkundige,

Wij zitten nog niet in het traject, maar we mogen ons aanmelden na de winterstop. 

Ik heb problemen met mijn verstandskiezen. Afgelopen week zijn er twee getrokken. Bij de eerste (die bij de tandarts getrokken is) heb ik geen pijnstillers gekregen. Ik moest het doen met paracetamol. Maar paracetamol werkte niet lang genoeg en je mag niet teveel paracetamol per dag nemen. Na overleg mocht ik om en om paracetamol en ibuprofen nemen. 

Afgelopen vrijdag is die andere verstandskies getrokken (ik heb er nu nog twee in mijn mond zitten). Deze kon mijn arts niet zelf trekken, dus moest dat gebeuren bij de kaakchirurg. Omdat ik veel last had van ontstekingen en deze niet over gingen na gebruik van chloorhexidine (soort mondspoeling die bacteriën doden), ben ik tussendoor gepland bij de kaakchirurg (er was gelukkig een gaatje vrij gekomen). Ik heb van de chirurg een recept gekregen van weer chloorhexidine, maar ook Naproxen Accord 500MG Tablet (dit staat letterlijk op het doosje). Deze kon langer (12 uur) de pijn stillen. 

Nu las ik in de bijsluiter dat dit medicijn het krijgen van kinderen bemoeilijkt. Ja, dat baart bij mij nu dus best veel zorgen. Vooral ook omdat ik volgende maand (8 december) nog een keer naar de kaakchirurg moet om de laatste twee verstandskiezen te laten trekken. En juist rond deze tijd (8 december dus) moet ik ongesteld worden en mogen we ons aanmelden. Ik had al aangegeven dat we volgende maand het ICSI traject in gaan. Hierdoor heeft de verpleegkundige in plaats van 18 december de afspraak op 8 december gezet. Maar is dat voldoende? Ik ga nog wel proberen om nog eerder te kunnen, maar dat is nogal onzeker, want dat kan alleen als er een gaatje vrij komt. 

Nu weet ik dat ik pas op dag 21 begin met spuiten en dat eerst mijn cyclus stil wordt gezet (en ik dit medicijn maar 5 dagen hoef te slikken), maar hoe lang duurt het effect van dit medicijn op mijn cyclus? Wat moet ik nu doen volgende maand? Kan ik dit medicijn wel slikken? Of zijn er veiligere alternatieven die wel lang genoeg aanhoudt? (Niet dat ik net als paracetamol teveel nodig zou moeten hebben). 

Ik zou het liefst dat hele trekken uit willen stellen, maar de kans is groot dat het aan de andere kant het ook gaat ontsteken. 

Kortom: ik weet het niet meer. 

Ik hoop dat jullie me hiermee kunnen helpen. Wij zouden niet graag nog een maand moeten wachten... Ik hoop dat er een makkelijk en goede oplossing die wij niet weten, zou zijn. 

De kaakchirurg is dokter ****.

Met vriendelijke groet,

****

Twee dagen later heb ik een mail teruggekregen. Ik ben (we allebei zijn) erg opgelucht. Dit is de mail:

Dag mevrouw ****,
 
samen met dr. **** heb ik naar uw mail gekeken. 
Op 8 december (klopt dat wel, dat is een zondag?) laat u de laatste 2
verstandskiezen trekken en het is verstandig dat gewoon door te laten
gaan. De paar dagen waarop u Naproxen zult gaan slikken zullen geen
negatieve invloed op uw vruchtbaarheid hebben. Dat wat daarover in de
bijsluiter vermeld staat heeft te maken met het chronisch gebruik van
Naproxen.
Bovendien kunt u zich vanaf 27 november pas weer aanmelden voor een
ICSI behandeling. Als u zich dan direct zou aanmelden, duurt het nog 3
weken voordat u daadwerkelijk start met het toedienen van medicatie, en
dan gebruikt u waarschijnlijk allang geen Naproxen meer.
Ik hoop dat dit allemaal duidelijk voor u is.
Veel sterkte met alles!
 
 
 
Namens het fertiliteitteam vriendelijke groeten van 
****, Fertiliteitverpleegkundige
Werkzaam op:
Maandagochtend
Dinsdagochtend
Woensdagmiddag en -avond
Vrijdagochtend

Euh... ja, 8 dec is inderdaad op een zondag... Euh... Even goed naar de brief van de kaakchirurgie gaan kijken...