Alweer 4 weken oud

Allereerst hier ook maar het bevallingsverhaal:

~~Nou, daar is dan het geboorteverhaal:

 De weeën begonnen om 16.00 uur `s middags op 11 September. Ze waren goed op te vangen met de lessen van de zwangerschapsyoga. Om 23.00 uur hebben we de verloskundige gebeld, ik had op dat moment 2 cm ontsluiting en we hebben toen in overleg met de verloskundige besloten de vliezen te laten breken. Daarna ben ik lekker in bad gegaan. Ik kon de weeën goed opvangen tot een uur of 2 `s nachts...toen kreeg ik bij elke wee plotseling kramp in mn bovenbenen.

 Wat bleek? Ik had beenweeën (ja ik wist ook niet dat die bestonden), de verloskundige kwam, ik was pas een cm verder ontsloten. De verloskundige vertelde dat beenweeën heel naar kunnen zijn en vooral slecht weg te zuchten, omdat ik nog 7 cm te gaan had voor ik kon gaan persen, hebben we toen besloten alvast naar het ziekenhuis te gaan voor pethidine

 De pethidine hielp in eerste instantie goed, de weeën waren beter op te vangen. Na 3 uur zat ik op 7 cm ontsluiting, maar kwamen de beenweeën in alle hevigheid terug. Bij hoge uitzondering mocht ik nog een keer pethidine hebben.

 Om 9.30 op vroeg de verloskundig of ik al persdrang voelde, maar dat voelde ik heel duidelijk niet. Ze vertelde toen dat ik wél volledige ontsluiting had, en omdat ons kindje nog niet was ingedaald en ik dus waarschijnlijk lang moest gaan persen, stelde ze oxytocine voor. De weeënopwekkers werkten heel erg goed.

 Na 1,5 uur persen is onze zoon Jeroen geboren om 11.49. Hij is 3625 gram en 50 cm
 Toen hij op mijn borst gelegd werd, begon hij gelijk te drinken

 Natuurlijk is hij het mooiste jongetje op de hele wereld en zitten wij op onze blauwe wolk!

-----

Verder is onze Jeroen nu 4 weken oud en alles gaat hier met hobbels en bobbels

Zo heb ik hyperlactatie, dat wil zeggen dat ik bijna 1,5 liter borstvoeding maak terwijl Jeroen maar 700 cc nodig heeft. Met als gevolg een heel onrustig kind en heel veel last van stuwing, zelfs een mastitis op dit moment. Daarnaast veel huilen (van de kramp, die hoort bij het luchthappen door het spuiten van de melk in de keel)

Met behulp van een medela kolf (topding) en daarnaast de lactatiekundige ga ik nu proberen om in enkele weken (!) tijd mn productie terug te brengen. De melk kan ik niet allemaal invriezen, ik heb er gewoonweg geen ruimte voor.

Door al die voeding en die mastitis val ik heel rap af, ik was 9 kilo aangekomen gedurende de zwangerschap, en na 4 dagen was ik op mn eigen gewicht, en daar zit ik nu al bijna 2 kg onder. Ik moet echt heel erg veel eten om te voorkomen dat ik afval (en dat klinkt aardig, maar als je je grieperig voelt van de ontsteking aan je borsten, dan is het toch niet allemaal rozengeur en maneschijn)..

Maar er is ook heel goed nieuws. Jeroen doet het prima, hij groeit als kool (wat wil je met al die slagroom haha) en hij is een lief ventje (als hij niet krijst). We hopen dat het met 4 weken iets rustiger wordt hier. Wel denk ik erover om mijn verlof te laten verlengen, omdat ik nu zoveel voeding heb dat ik niet echt kan werken (ik kolf toch wel heel erg vaak en dat moet ook ivm die ontsteking die je anders zo rap terug hebt)

Nou, dat waren de eerste 4 weken, al met al een bumpy ride, maar het is het nog steeds waard. Als je dan kijkt naar dat lieve ronde koppie met dat grappige lachje en dat hij zn tong uitsteekt als jij dat doet, echt mooi :)