Gelukkig alles goed

Onze babyboy is een onrustig kindje denk ik. De hele zwangerschap al draait ie zich, schoptie me, en beweegt hij continue. Hij is ook nog steeds niet ingedaald, dus traptie me regelmatig in mijn toch al gekneusde ribben, of draait hij zn kontje in de lever. fijn..

Gistermiddag rond 12 uur dacht ik nog: zoo, weer goed bezig! Maar daarna..voelde ik helemaal niets meer. Zelfs niet als ik m porde, hij gaf geen sjoege...

Nou ja, dacht ik, misschien krijgt hij nu met 39 weken en 4 dagen toch wat minder ruimte ofzo en kan hij daarom niks, of daalt hij in ofzo en is hij daarom rustig of (en dat hoopte ik natuurlijk) beginnen straks de weeën.

Maar savonds om 23.00 uur nog steeds niks gevoeld, en mn man kon m ook niet wakker krijgen. Dus naar het ziekenhuis, een uur aan het CTG, waarbij hij natuurlijk wél wakker werd (zal je net zien hahaha) en hij flink tegen die buikdingen aan begon te schoppen. De echo liet een prachtjongetje zien, met ingedaalde balletjes en alles erop  en eraan, normale hoeveelheid vruchtwater enzovoorts.

Superblij natuulrijk, maar ik voel me wel een beetje eh de overbezorgde moeder dat ik naar het ziekenhuis ben gerend zeg maar. De gynaecoloog had wel heel goed nieuws..langzaam daalt meneer in! Hij ligt nu beweeglijk IN het bekken, dus dat suggereert dat er geen probleem is met de bekkengrootte tov het kindje

Ik hoop eigenlijk dat hij vandaag nog komt, dan kan ik tenminste ieder moment van de dag zien dat hij ademhaalt en leeft enzo..

Junior denkt daar anders over, de hele nacht wakker geweest als om mij te verzekeren dat het allemaal goed zit in mijn buik...