L is een grote baby.Dat was hij al bij de geboorte(9 pond & 55 cm).Soms baarde dat me zorgen,omdat ik bang was dat hij te dik zou worden.Hij is 3 maanden,ruim 8 kilo en 67,5 cm.Een vriendin van me heeft een zoon van 1 en die is even zwaar.Hij heeft honger en daar doe ik van alles aan.Vanaf 5 weken ging hij al aan de Nutriton.Ondertussen zit hij alweer aan de 4 schepjes bij elke fles.Soms heeft hij 1 fles te veel(6 flessen per 24 uur).Nu is de bedoeling dat hij 4 voedingen van 210 ml krijgt en zijn laatste 240 ml.Dat gaat nu een paar dagen goed,dus ik hoop dat ie het voorlopig trekt en niet weer meer wilt.De volgende stap die ik heb genomen is aan zijn laatste fles en zijn 1e in de ochtend een schep rijstebloem toe te voegen.Hij zou 's nachts langer moeten slapen.Dus bijvoorbeeld: 6:00-10:00-14:00-18:00 dan tussen 22:00 en 23:00 uur die fles met pap.In de hoop dat hij het dan haalt tot 6 uur.Maar als ik L ken,gaat dit niet lang duren voordat hij weer meer honger krijgt.Vandaag is het dan goed gegaan.Hij had gister avond een fles om 23:00 uur.Toen om 4:00 uur.Dat is alweer 5 uur later.De rest van de dag was het om 9:00(ook weer 5 uur later)-12:00(helaas maar 3 uurtjes gehaald) en om 16:00 z'n 4e voeding.Hij is om half 6 gaan slapen en om 21:45 werd hij wakker en kreeg hij z'n fles met 240 ml.Dus inprincipe moet dit werken.Gelukkig is hij niet te dik,want hij is al groot geboren en zal hij dus altijd aan de grote kant zijn vergeleken met de normen van het CB.Zolang hij maar op zijn lijn blijft is er niets aan de hand.
Zijn er trouwens moeders die ook grote babies hebben??Want ik lees hier vaak dat kindjes toch kleiner(veeeeel kleiner) zijn dan L.En zou toch graag ervaringen willen delen met andere moeders.
Emotioneel gezien vind ik het soms erg dat hij zo snel zo groot wordt.Als ik soms de filmpjes terug kijk van toen hij net geboren en een paar weken oud was,realiseer ik me hoe hard het gaat en dat ik niet meer dat kleine(grote) poppetje in m'n armen heb,maar mijn grote beer.Omdat ik veel lichamelijke klachten heb al sinds de geboorte,mis ik soms toch momenten die mijn moeder overneemt en vooral nou ik een paar x in het ZH heb gelegen lijkt het alsof hij uit m'n armen groeit!Ik geniet zeker elke dag heel veel van hem,maar ik wou dat ik hem in een doosje kon doen.En dat die grote beer toch nog klein kon blijven :''(
Ik probeer nu zoveel mogelijk momenten in me op te zuigen.Ondanks dat ik veel pijn heb aan m'n litteken en m'n darmen,geef ik hem toch vaak zelf de fles en probeer ik zo goed als dat gaat hem altijd zelf te verschonen.Morgen wordt ik weer opgenomen in het ZH en gaan ze de ingreep van vrijdag op woensdag over doen,maar dan onder algehele narcose.Vrijdag is dat mislukt omdat ik in paniek in slaap viel en in m'n roes heb ik onbewust de slang eruit getrokken en moest het onderzoek(ERCP) gestaakt worden.Als alles goed gaat,mag ik donderdag weer naar huis.Ik hoop dat dan alle ellende voorbij is en dan ik kan gaan herstellen en goed aan mezelf kan gaan werken.Paar x in de week naar de fysio voor m'n gekantelde heiligbeen en m'n conditie,zodat ik over een paar weken kan gaan sporten.
reacties (0)